Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2012

Παραμύθι: Οι δώδεκα μήνες

Μια φορά κι έναν καιρό μια χήρα γυναίκα και πολύ φτωχιά είχε πέντε παιδιά κι ήταν τόσο φτωχιά, που δεν είχε στον ήλιο μοίρα. Και δεν έβρισκε και δουλειά για να δουλέψει, μόνο μια φορά την εβδομάδα την φώναζε μια αρχόντισσα γειτόνισσά της, και της ζύμωνε το ψωμί της και της έδινε για τον κόπο της μηδέ κάν ένα γωνιάδι ψωμί να πάει στα παιδιά της να φάνε· μόν’ έφευγε η καημένη με τα ζυμάρια στα χέρια κι ερχότανε στο σπίτι της κι εκεί τα έπλυνε με παστρικό νερό και κείνο το νερό το έβραζε και γινόταν κομμάτι σαν χυλός και τρώγανε τα παιδιά της. Και μ’ αυτόν το χυλό ήταν όλη την εβδομάδα χορτάτα, όσο να ξαναζυμώσει πάλι η μάνα τους στην αρχόντισσα και νά ’ρθει πάλι η μάνα τους με τ’ άνιφτα τα χέρια και να τους κάνει πάλι χυλό. 

Και τα παιδιά της αρχόντισσας με τόσα και τόσα φαγιά, πολλά και παχιά, και με το αφράτο το ψωμί δε θρεβότανε, μόν’ ήτανε σαν τσίροι. Τα παιδιά όμως της φτωχιάς θρεβότανε και παχαίνανε και ήτανε σαν μπαρμπουνάκια. Και σάστιζε η αρχόντισσα και το ’κανε κουβέντα στις φιλενάδες της κι οι φιλενάδες της τής είπαν: 
 Θρέβονται και παχαίνουν τα παιδιά της φτωχιάς, γιατί παίρνει την τύχη των παιδιών σου στα χέρια της και την πηγαίνει στα δικά της τα παιδιά. Γι’ αυτό κείνα παχαίνουν και τα δικά σου ξεπέφτουν και χαλούν.
  Το πίστεψεν η αρχόντισσα και, όταν ήρθε η μέρα για να ζυμώσει πάλι, δεν την άφησε τη φτωχιά να φύγει με άνιφτα χέρια, μόνο την έβαλε και νίφτηκε καλά καλά, για ν’ απομείνει η τύχη μέσ’ στο σπίτι της. Κι η φτωχιά ήρθε στο σπίτι της με τα δάκρυα στα μάτια.
  Τα παιδιά της, άμα την είδαν και δεν είχαν τα χέρια της ζυμάρια, αρχίσανε να κλαίνε. Κι από ένα μέρος κλαίγανε τα παιδιά κι από τ’ άλλο η μάνα. Τέλος αυτή σα μεγάλη έκανε σίδερο την καρδιά της και μέρωσε και είπε στα παιδιά της: 

 Μερώστε, παιδιά μου, και μην κλαίτε και θα σας βρω ένα κομμάτι ψωμί να σας φέρω.
  Και πήγε από πόρτα σε πόρτα και τρόμαξε να βρει να της δώσουν ένα ξερογώνιαδο και το μούσκεψε καλά καλά με το νερό και το μοίρασε στα παιδιά της, κι αφού φάγανε, τα έβαλε και πλαγιάσανε και κοιμηθήκανε. Κι αυτή απάνω στα μεσάνυχτα παίρνει τα μάτια της και φεύγει, για να μην ιδεί τα παιδιά της να πεθαίνουν από την πείνα.
  Κει που πήγαινε στην έρημο τη νύχτα, βλέπει σ’ ένα ψήλωμα ένα φέξος και πήγαινε πάνω σ’ αυτό. Κι όταν πήγε κοντά, είδε πως ήταν τέντα και στη μέση της τέντας κρεμότανε ένας μεγάλος πολυέλαιος με λαμπάδες και αποκάτω από τον πολυέλαιο κρεμότανε ένα πράγμα στρογγυλό σαν τόπι. Μπήκε μέσα στην τέντα εκείνη, κι είδε και καθότανε δώδεκα παλληκάρια και μιλούσανε για μιαν υπόθεση πώς πρέπει να την κάμουν.
  Η τέντα ήταν στρογγυλή και στο έμπασμα της τέντας από δεξιά καθότανε τρία παλληκάρια κι είχαν τα στήθια τους ανοιχτά και στα χέρια τους βαστούσαν τρυφερά χορτάρια κι άνθια από τα δέντρα.
  Παρακάτω από αυτά τα παλληκάρια καθότανε άλλα τρία κι ήταν ανασκουμπωμένα ώς τους αγκώνες και χωρίς επανωφόρι και βαστούσαν στα χέρια τους στάχυα ξερά.
  Παρακάτω καθότανε άλλα τρία παλληκάρια και βαστούσαν στο χέρι τους από ένα τσαμπί σταφύλι.
  Παρακάτω καθότανε και άλλα τρία παλληκάρια παραμαζωμένα και φορούσαν από μια γούνα μακριά από το λαιμό ώς κάτω από τα γόνατα.

  Άμα την είδαν τα παλληκάρια τη γυναίκα, είπαν:
 Καλώς τη θείτσα, κάθησε.
  Κι η γυναίκα, αφού τα χαιρέτησε, κάθησε. Κι αφού κάθησε τη ρωτήσανε πώς ήταν και πήγε σε κείνα τα μέρη. Κι η καημένη η χήρα αφηγήθηκε την κατάστασή της και τα βάσανά της κι επειδή τα παλληκάρια καταλάβανε πως πεινά η φτωχιά, σηκώθηκεν ένας από εκείνους που φορούσαν τις γούνες και της έβαλε τραπέζι κι έφαγε· κι είδε πως ήταν κουτσός.
  Αφού έφαγεν η γυναίκα και χόρτασε, αρχίσανε τα παλληκάρια να τη ρωτούν για λογής λογής πράματα της χώρας κι η γυναίκα αποκρινότανε ό,τι ήξερε. Στα υστερινά τής λένε τα τρία παλληκάρια, που είχαν τα στήθια τους ανοιχτά:
 
 Ε, θείτσα, πώς περνάτε με τους μήνες του χρόνου; Πώς σας φαίνεται ο Μάρτης, ο Απρίλης κι ο Μάης;
 — Καλά περνούμε παιδιά μου, αποκρίθηκεν η χήρα και μάλιστα, αφού έρθουν αυτοί οι μήνες, πρασινίζουν τα βουνά κι οι κάμποι και στολίζεται η γης με λογιών των λογιών λουλούδια και βγαίνει μια μοσκοβολάδα, που ανασταίνεται ο άνθρωπος. Αρχίζουν και κελαηδούν όλα τα πουλιά. Βλέπουν οι ζευγίτες τα χωράφια τους πράσινα και χαίρεται η καρδιά τους κι ετοιμάζουν τις αποθήκες τους. Ώστε δεν έχουμε τίποτα να παραπονεθούμε για το Μάρτ’ Απρίλη και Μάη, γιατί ρίχνει ο Θεός φωτιά και μας καίει για την αχαριστιά μας.
  Ύστερα της είπαν και τα άλλα τρία τα παλληκάρια, που ήταν ανασκουμπωμένα και βαστούσαν στάχυα:
 Εμ, ο Θεριστής, ο Αλωνιστής κι ο Αύγουστος πώς σας φαίνονται;
  Κι η φτωχιά αποκρίθηκε:

  – Και γι’ αυτούς τους μήνες δεν έχουμε τίποτα να παραπονεθούμε, γιατί με τη ζέστα που κάνουν, ωριμάζουν τα γεννήματα και όλα τα οπωρικά. Τότε θερίζουν οι ζευγίτες τα σπαρτά τους κι οι περιβολαρέοι συμμαζεύουν τα οπωρικά τους. Και μάλιστα οι φτωχοί πολύ είναι ευχαριστημένοι απ’ αυτούς τους μήνες, γιατί δεν χρειάζονται πολλά και ακριβά ρούχα.
  Ύστερα τη ρωτήσανε τ’ άλλα τα τρία τα παλληκάρια, που βαστούσαν τα σταφύλια:

  Με τους μήνες Σεπτέμβρη, Οκτώβρη και Νοέμβρη πώς τα πάτε;
 Αυτούς τους μήνες, αποκρίθηκεν η γυναίκα, μαζεύουν οι άνθρωποι τα σταφύλια και τα κάνουν κρασί. Κι αλλιώς έχουν αυτό το καλό που δίνουν είδηση πως έρχεται ο χειμώνας και φροντίζουν οι άνθρωποι για ξύλα, για κάρβουνα και για βαριά φορέματα, για να ζεσταίνονται.
  Ύστερα τη ρωτήσανε και τα παλληκάρια, που είχαν τις γούνες:

 Eμ, με τους μήνες Δεκέμβρη, Γενάρη και Φλεβάρη πώς περνάτε;
 A! αυτοί οι μήνες πολύ μας αγαπούν, είπεν η φτωχιά, κι εμείς πολύ τους αγαπούμε. Mα θα ρωτήσετε γιατί; Nά γιατί! επειδή οι άνθρωποι είναι φυσικά αχόρταγοι και θέλουν να δουλεύουν χρονικίς, για να κερδαίνουν πολλά, έρχονται αυτοί οι μήνες του χειμώνα και μας περιμαζώνουν τριγύρω στη γωνιά και μας ξεκουράζουν απ’ τις δουλειές του καλοκαιριού. Τους αγαπούν κι οι άνθρωποι, γιατί με τις βροχές τους και με τα χιόνια τους μεγαλώνουν όλα τα σπαρτά και όλα τα χορτάρια. Ώστε, παιδιά μου, όλ’ οι μήνες καλοί κι άξιοι είναι και κάνουν κάθε ένας τη δουλειά, που τον πρόσταξεν ο Θεός. Εμείς οι άνθρωποι δεν είμαστε καλοί.
  Τότε τα έντεκα τα παλληκάρια γνέψανε στον πρώτο από κείνους που βαστούσαν τα σταφύλια και βγήκεν όξω και σε λίγο ήρθε πάλι μέσα και βαστούσε στα χέρια του μια λαγήνα ταπωμένη και την έδωκε στη γυναίκα και της είπαν:
 Άιντε τώρα θείτσα, πάρε αυτήν τη λαγήνα και πήγαινε στο σπίτι σου να ζήσεις τα παιδιά σου.
  Φορτώθηκε τη λαγήνα η γυναίκα με τη χαρά και είπε στα παλληκάρια:
 Πολλά τα έτη σας, παιδιά μου.
 Ώρα καλή σου, θείτσα, της αποκρίθηκαν κι έφυγε.
  Και ίσια ίσια την ώρα που χάραξε, ήρθε κι αυτή στο σπίτι της κι ηύρε τα παιδιά της ακόμα και κοιμόντανε. Κι άπλωσε ένα σεντόνι κι άδειασε τη λαγήνα κι είδε πως ήταν γεμάτη φλουριά και κόντεψε να τα χάσει από τη χαρά της.
  Αφού έφεξε καλά, πήγε στο φούρνο της αγοράς κι αγόρασε πεντ’ έξι ψωμιά και καμιάν οκά τυρί και ξύπνησε τα παιδιά της, τα ένιψε, τα συγύρισε, τα ’βαλε κι είπαν την προσευχή τους κι ύστερα τους έδωσε ψωμί και τυρί και φάγανε τα καημένα και χορτάσανε καλά.
  Ύστερα αγόρασε ένα κιλό σιτάρι και το πήγε στο μύλο και το άλεσε, το ζύμωσε και πήγε τα ψωμιά στο φούρνο και ψηθήκανε.
  Και την ώρα που γύριζε απ’ το φούρνο με την πινακωτή τα ψωμιά στον ώμο και πήγαινε στο σπίτι της, την είδεν η αρχόντισσα κι υποψιάστηκε πως κάτι τι της έτυχε κι έτρεξε καταπόδι της, για να μάθει πού ηύρε τ’ αλεύρι και ζύμωσε. Η αγαθή η φτωχιά είπεν όλη την αλήθεια.
  Ζήλεψε η αρχόντισσα κι έβαλε στο νου της να πάει και κείνη σε κείνα τα παλληκάρια.
  Τη νύχτα λοιπόν, αφού αποκοίμισε τον άντρα της και τα παιδιά της, βγήκε από το σπίτι της και πήρε το δρόμο και πάει κι ηύρε την τέντα, που ήτανε οι δώδεκα μήνες, και τους χαιρέτησε. Κι αυτοί της είπαν:
 Καλώς την κοκώνα, πώς ήταν και καταδέχτηκες και μας ήρθες;
 Είμαι φτωχιά, αποκρίθηκε, κι ήρθα να με βοηθήσετε.
 Πολύ καλά, είπαν· πεινάς; θέλεις να φας;
 Όχι, σας ευχαριστώ, είπε, είμαι χορτάτη.
 Πολύ καλά, είπαν τα παλληκάρια, και πώς περνάτε στη χώρα;
 Μη χειρότερα, αποκρίνεται.
 Εμ, πώς περνάτε με τους μήνες; ξαναρωτήσανε.
 Πώς να περάσουμε, αποκρίθηκεν εκείνη. Ο κάθε ένας τους έχει και την οργή του. Ενώ από τον Αύγουστο είμαστε συνηθισμένοι στη ζέστα, έρχεται μάνι-μάνι ο Σεπτέμβρης, ο Οκτώβρης κι ο Νοέμβρης και μας κρυώνουν και άλλον τον πιάνει παροξυσμός και άλλος πουντιάζει. Ύστερα μπαίνουν οι χειμωνιάτικοι οι μήνες Δεκέμβρης, Γενάρης και Φλεβάρης και μας παγώνουν και γεμίζουν οι δρόμοι χιόνια και δεν μπορούμε να βγούμε όξω και μάλιστα κείνος ο Κουτσοφλέβαρος!… (Τ’ ακούει ο καημένος ο Φλεβάρης). Αμ’ κείνοι πάλι οι ξεμωραμένοι μήνες, Μάρτης, Απρίλης και Μάης! Δεν το νιώθουν πως είναι καλοκαιρινοί μήνες, μόν’ θέλουν να κάνουν κι αυτοί σαν τους χειμωνιάτικους, ώστε αυτοί καταντούν τον χειμώνα εννιά μήνες. Και δε μπορούμε να βγούμε όξω την Πρωτομαγιά να πιούμε τον καφέ με το γάλα και να κυλιστούμε στα χορτάρια. Ύστερα έρχονται ο μήνες Θεριστής, Αλωνιστής και Αύγουστος. Αυτοί πάλι έχουν μανία να μας πνίγουν στον ίδρωτα με τη ζέστα που κάνουν. Και μάλιστα απ’ τη ζέστα του Δεκαπενταύγουστου μας πιάνει παροξυσμός και έρχονται κι οι δρίμες και μας χαλνούν τ’ ασπρόρουχα στις απλωστεριές. Τι να σας πω, παλληκάρια. Περνούμε με τους μήνες (που να μη λαχαίνανε κατάρα) μια ζωή ξεσκισμένη.
  Δεν είπαν τίποτα τα παλληκάρια, μόν’ γνέψανε κείνον, που καθότανε στη μέση κεινών που ήτανε ανασκουμπωμένοι και βαστούσαν στάχυα. Κι αυτός σηκώθηκε κι έφερεν ένα λαγήνι ταπωμένο και το ’δωσε στη γυναίκα και της είπε:
 Πάρε αυτό το λαγήνι, κι όταν θα πας στο σπίτι σου να σφαλιστείς μόν’ μονάχη σ’ ένα δωμάτιο και να τ’ αδειάσεις. Στο δρόμο μην τύχει και τ’ ανοίξεις.
 Όχι, δεν τ’ ανοίγω, είπε και έφυγε η γυναίκα και ήρθε με τη χαρά στο σπίτι, προτού ακόμα ξημερώσει.
  Και σφαλίστηκε σ’ ένα δωμάτιο ολομόναχη και άπλωσε ένα σεντόνι και ξετάπωσε το λαγήνι και το άδειασε. Και τι ν’ αδειάσει; Όλο φίδια! Και χυθήκανε απάνω της και την φάγανε ολοζώντανη. Κι άφησε τα παιδιά της ορφανά, γιατί δεν είναι καλό να κατηγορεί κανείς τον άλλον.  

Η φτωχιά όμως με την αγαθή της την καρδιά και με την γλυκειά της τη γλώσσα αρχόντυνε και γίνηκε μεγάλη κοκώνα και πρόκοψε και τα παιδιά της. Νά! αυτό είναι που λένε «καλά υστερνά».


(από το βιβλίο: Γ.Α. Μέγας, Ελληνικά Παραμύθια, A΄, Bιβλιοπωλείον της «Eστίας» I.Δ. Kολλάρου και Σια A.E., 1994) 
http://hamomilaki.blogspot.gr/2012/12/fairytale-twelve-months.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed:+hamomilaki+(To+hamomilaki)


Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012

12 Ιανουαρίου: Παγκόσμια Ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των ανδρών


SYGAPA as a vehicle advocacy Father in Greece as a member of the World Movement against the abuse of children and parents in the Family, decided to lead the international effort to introduce on Jan 12 as International Day for the Elimination of intra-domestic violence against men.
Please spread this message so that the voice of the underprivileged reach all corners of the earth ..
LIFT UP THE FLAG OF DIGNITY. www.sos-sygapa.eu   

Ο ΣΥ.Γ.Α.Π.Α. ως φορέας υπεράσπισης των δικαιωμάτων του Πατέρα στην Ελλάδα και ως μέλος του Παγκοσμίου κινήματος ενάντια στην κακοποίηση παιδιών και γονέων μέσα στην Οικογένεια, αποφάσισε να ηγηθεί στη Διεθνή προσπάθεια για την καθιέρωση της 12ης Ιανουαρίου, ως παγκόσμιας ημέρας για την εξάλειψη της Ενδο-οικογενειακής Βίας κατά των Ανδρών.
Παρακαλούμε διαδώστε το παρόν μήνυμα, ώστε η φωνή των αδικημένων να φτάσει σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. ΣΗΚΩΣΤΕ ΨΗΛΑ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ. www.sos-sygapa.eu  

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012

ΠΑΤΕΡΑΣ (PATERAS FATHER DAD PAPA): Πρόσκληση σε Ημερίδα: Ο άνδρας, αυτό το θύμα


ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΗΜΕΡΙΔΑ
Τη Δευτέρα, 10 Δεκεμβρίου 2012, ώρα 9μμ, στον 'Πολυχώρο BLISS'. Ρόμβης 24α


Διοργάνωση:
WWW.SOS-SYGAPA.EU 
Θα μιλήσουν: Λιάνα Καλιέρου, Ιωάννα Φατούρου, Δέσποινα Μαράκη, Κατερίνα Τζωρτζακάκη, κτλ υπερασπιζόμενοι τα δικαιώματα των μπαμπάδων-ανδρών. Θέμα: 'Ανδρας: Αυτό το θύμα'. Εκτακτος προσκεκλημένος: Ο γνωστός συγγραφέας Γιώργος Πασχαλίδης.
Η παρούσα ημερίδα διοργανώνεται μετά από την πετυχημένη Ημερίδα του Δήμου Θεσσαλονίκης: 'Το παιδί μου, ένας ξένος. Σύνδρομο Γονικής Αλλοτρίωσης-Αποξένωσης'. 
Οργάνωση και συσπείρωση.

ΠΑΤΕΡΑΣ (PATERAS FATHER DAD PAPA): Πρόσκληση σε Ημερίδα: Ο άνδρας, αυτό το θύμα: ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΗΜΕΡΙΔΑ Τη Δευτέρα, 10 Δεκεμβρίου 2012, ώρα 9μμ, στον 'Πολυχώρο BLISS'. Ρόμβης 24α Διοργάνωση: WWW.SOS-SYGAPA.EU   ...

Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012

Πρόσκληση για την Ονειρούπολη από ΣΥΓΑΠΑ


ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ www.sos-sygapa.eu 
Το Δ.Σ. του ΣΥ.Γ.Α.Π.Α. σας προσκαλεί, αύριο, Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2011, ωρα 5μμ (17.00) στην έναρξη της Ονειρούπολης. Από την ημερομηνία αυτή έως και τις 8 Ιανουαρίου θα διαρκέσει η γιορτή των παιδιών και των μεγάλων στη Δράμα. Το περίπτερο του ΣΥΓΑΠΑ βρίσκεται στα δεξιά της κεντρικής εισόδου, μαζί με τις κοινωνικές υπηρεσίες, την πρόνοια, τα ΑΜΕΑ, το σύλλογο τυφλών και τη τροχαία. Ελάτε με τα παιδιά σας. Τα απογεύματα θα μοιράζουμε μπαλόνια, αυτοκόλλητα, σοκολάτες, κτλ για τα παιδιά και, εφημερίδες, γραμματόσημα, βιβλία για τους μεγάλους. Θα γίνεται προβολή σχετικών ταινιών μικρού μήκους και σποτ.
ΣΧΕΤΙΚΑ BLOGS:
http://gonis-sygapa.blogspot.com/
http://patrotita.blogspot.com/
Και για το 2012:
Πρόσκληση στις 4 Ιανουαρίου 2012.
Το περίπτερο ΣΥΓΑΠΑ θα βρίσκεται σε περίοπτη θέση μαζί με τους παραπληγικούς και τους φίλους των ζώων. 
http://goneis-paidi.blogspot.gr/2011/12/blog-post_12.html


Ξυπνήστε ρε ! ____ Το Πρώτο Ελεύθερο Δημοκρατικό Μπλογκ της Χώρας: Νόμος και Τάξη

Ξυπνήστε ρε ! ____ Το Πρώτο Ελεύθερο Δημοκρατικό Μπλογκ της Χώρας: Νόμος και Τάξη: Βανδαλισμοί, ξυλοδαρμοί, κλοπές, ληστείες, εμπόριο ναρκωτικών, ακόμα και φόνοι. Στην Ελλάδα του 2012, τα περιστατικά εγκληματικότητας αντ...

Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2012

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012

ΣΥΓΑΠΑ ΚΡΗΤΗΣ: Το χάδι της μητέρας: Αληθινή ιστορία

ΣΥΓΑΠΑ ΚΡΗΤΗΣ: Το χάδι της μητέρας: Αληθινή ιστορία: Παγώσαμε όσοι παρακολουθήσαμε στην εκπομπή της Ελένης Μενεγάκη να διαβάζει αποσπάσματα από το βιβλίο «Το χάδι της Μητέρας» της Λυδίας Για...

Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012

Απαγχονισμένη 15χρονη

Θρήνος στην κηδεία της 15χρονης η οποία βρέθηκε απαγχονισμένη στη μπανιέρα του σπιτιού της, στην Έξω Αγυιά της Αχαΐας. Στην τελευταία της κατοικία τη συνόδευσαν αποχαιρετώντας την με δάκρυα στα μάτια οι γονείς, η αδελφή της, οι συγγενείς της και οι συμμαθητές και φίλοι της. Όπως αναφέρει το dete.gr, πρώτοι μάρτυρες του απονενοημένου διαβήματος της 15χρονης ήταν η οικιακή βοηθός της οικογένειας και ένας φίλος του κοριτσιού, αφού οι γονείς της έλειπαν στη Γαλλία,καθώς ο πατέρας της είναι επιχειρηματίας και έπρεπε να μεταβεί για επαγγελματικό ταξίδι συνοδευόμενος από τη σύζυγό του.
Τίποτα πάντως δεν προμήνυε πως η 15χρονη θα προέβαινε στο απονενοημένο διάβημα. Μάλιστα με μία φίλη της, λίγες ώρες νωρίτερα είχε κλείσει ραντεβού για καφέ. Βέβαια στο τηλεφώνημα της είχε πει μία φράση στην οποία όμως και η φίλη της δεν έδωσε σημασία: «Μέχρι αύριο ποιος ζει ποιος πεθαίνει».
Η ανήλικη δεν είχε αφήσει κανένα σημείωμα που να εξηγεί τους λόγους της πράξης της. Ούτε είχε εκμυστηρευθεί σε άτομα του περιβάλλοντός της πως κάτι την απασχολούσε. Είναι η τρίτη αυτοκτονία 15χρονης στην περιοχή της Αγυιάς τα τελευταία χρόνια. Είχε αυτοκτονήσει μία νεαρή για την οποία αργότερα αποκαλύφθηκε πως είχε πέσει θύμα σεξουαλικής κακοποίησης από πολύ μεγαλύτερους σε ηλικία άνδρες, ενώ πέρυσι μία 15χρονη από τη Λιθουανία είχε κρεμαστεί με ένα μαντήλι στην αυλή του σπιτιού της.
http://www.trelokouneli.gr/2012/10/15_23.html 

Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012

ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗΣ

Πολλά γεγονότα της ζωής βιώνονται με άγχος, θλίψη, εκνευρισμό, θυμό. Όλοι οι άνθρωποι διανύουν περιόδους κατά τις οποίες νιώθουν δυσάρεστα, απαισιόδοξα. Οι δυσκολίες όμως κάποτε παρέρχονται και νιώθουν και πάλι καλύτερα, ευχάριστα, αισιόδοξα.

Οι ρυθμοί της καθημερινότητας, οι αλλαγές, προσωπικές και κοινωνικές, θέτουν υψηλές απαιτήσεις προσαρμογής.
Δεν μπορεί κανείς να είναι πάντοτε ψύχραιμος και ισορροπημένος. Πράγματι, υψηλό ποσοστό ατόμων βιώνει, για μία τουλάχιστον φορά στη ζωή του, ένα επώδυνο πρόβλημα ψυχικής υγείας.

Στα πλαίσια της πολυπλοκότητας αυτής πολλοί άνθρωποι αναρωτιούνται συχνά αν αυτό που νιώθουν είναι φυσιολογικό, αν οι αντιδράσεις τους είναι φυσιολογικές και αν η ζωή τους είναι υγιής, ισορροπημένη και αποτελεσματική. Αν μπορούν να αντεπεξέλθουν ή αν χρειάζεται να αναζητήσουν βοήθεια από έναν ειδικό ψυχικής υγείας. Πώς εκτιμάται αλήθεια η ένδειξη ψυχοπαθολογίας και ψυχικής διαταραχής;

Βασικές ενδείξεις 
Υπάρχουν ορισμένες βασικές ενδείξεις ψυχικής διαταραχής που έχουν καθιερωθεί και χρησιμοποιούνται ως κοινώς αποδεκτά κριτήρια αξιολόγησης:
-Ακραία συμπεριφορά
Η συμπεριφορά ενός ατόμου που «πάσχει» ψυχικά είναι συνήθως ακραία: σκέφτεται, νιώθει, εκφράζεται αλλά και πράττει με τρόπους υπερβολικούς, έντονους, στα «ακραία» όρια της κλίμακας που χαρακτηρίζει πολλά είδη συμπεριφοράς του ανθρώπου.

-Ακαμψία
Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι άλλοτε θυμωμένοι και άλλοτε τρυφεροί, άλλοτε «καλοί» και άλλοτε σκληροί κοκ. Η ψυχική διαταραχή όμως χαρακτηρίζεται από άκαμπτη συμπεριφορά, αντιδράσεις, σκέψεις, συναισθήματα που επαναλαμβάνονται πανομοιότυπα, με τον ίδιο απαράλλακτο δυσλειτουργικό τρόπο, μέρα με τη μέρα, λεπτό προς λεπτό. Το συναισθηματικό ρεπερτόριο είναι περιορισμένο και το τοπίο εξαιρετικά μονόχρωμο.

-Προσωπική οδύνη
Ο πόνος και η δυσαρέσκεια συνοδεύουν τα άτομα που βιώνουν ψυχικά προβλήματα. Το άγχος διακατέχει την καθημερινότητά τους, η θλίψη, ο εκνευρισμός και η απελπισία επέρχονται με την παραμικρή αφορμή, οι ψυχοσωματικές ενοχλήσεις, η αϋπνία και οι
διαταραχές διατροφικής συμπεριφοράς είναι συχνά συμπτώματα. Η φαινομενική συμπεριφορά συχνά ξεγελά, το συναισθηματικό υπόβαθρο όμως υποκρύπτει συνήθως μια επώδυνη ψυχική διεργασία.

-Διαπροσωπικές σχέσεις
Η ποιότητα των διαπροσωπικών σχέσεων έχει κλονιστεί και, κυρίως, ο τρόπος με τον οποίο οι σχέσεις επηρεάζονται από την ψυχολογική διάθεση του ατόμου. Είναι σημαντικό να παρατηρήσει κανείς αν έχουν διακοπεί πρόσφατα κάποιες σχέσεις ή αν το άτομο έχει οδηγηθεί σε απομόνωση ή αντικοινωνική συμπεριφορά. Πώς εξελίσσονται οι επαγγελματικές του επαφές ή οι σχέσεις στον ευρύτερο κοινωνικό περίγυρο; Είναι συμπαθής στους άλλους ή μήπως σχολιάζεται δυσμενώς και οι άλλοι τον αποφεύγουν;

-Επαγγελματική κατάσταση
Η απώλεια της εργασίας, η μη ικανότητα για εργασία, η μη αποτελεσματικότητα, οι καθημερινές τριβές και η αποφορά προβλημάτων στον επαγγελματικό χώρο αποτελούν συνήθως ενδείξεις προς ανησυχία. Η εργασιακή απασχόληση απαιτεί υψηλό βαθμό προσαρμοστικότητας, συναισθηματικής ευκαμψίας και αντοχής, και ως τέτοια υποδεικνύει σημαντικές πτυχές της ψυχικής κατάστασης και ισορροπίας του ατόμου.

Κάθε συμπεριφορά όμως κρίνεται ανάλογα και με τους λόγους για τους οποίους διερευνάται αλλά και το πλαίσιο στο οποίο αναφέρεται. Γα παράδειγμα, πολλά επαγγέλματα βασίζονται σε ιδιαίτερα ψυχοπαθολογικά στοιχεία προσωπικότητας για την επιτυχή διεκπεραίωσή τους. Για παράδειγμα, ο λογιστής, ο ορθοδοντικός, ο διορθωτής κειμένων κ.ά. πρέπει να είναι άτομα ιδιαίτερα ψυχαναγκαστικά, με εμμονή στη λεπτομέρεια και την ακρίβεια για να κάνουν καλά τη δουλειά τους. Επίσης άτομα με συναισθηματικές εξάρσεις και τάση δραματοποίησης διαπρέπουν συχνά σε χώρους καλλιτεχνικούς, στην Τέχνη. 
Συναντούν όμως παράλληλα και πολλές δυσκολίες στις διαπροσωπικές σχέσεις, θεωρούνται παράξενοι, ιδιόρρυθμοι και αναζητούν διαρκώς μια ισορροπία που δεν επέρχεται! Και οι νάρκισσοι καλά τα καταφέρνουν. Η μεγαλειώδης αίσθηση εαυτού που τους διακατέχει, ο οραματισμός και των πιο υψηλών μεγαλομανιακών επιδιώξεων, ξεγελά συχνά τους άλλους και τούς αποφέρει σημαντικά οφέλη.

Είναι γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι καταφέρνουν και διατηρούν μια παράξενη ισορροπία μέσα στην ανισορροπία τους. Φαίνεται σαν να έχουν «δομήσει» το χαρακτήρα τους αλλά και την καθημερινότητά τους σε ψυχοπαθολογικά στοιχεία συμπεριφοράς που όμως λειτουργούν εξισορροπιστικά, έστω και προσωρινά, για τις καθημερινές τους ανάγκες. Αν όμως κάτι διαταράξει, έστω και στο ελάχιστο, το εύθρα
υστο οικοδόμημα που έχουν δημιουργήσει, τότε θα απαιτηθεί με βεβαιότητα η αναζήτηση ειδικής βοήθειας. Κάθε άνθρωπος γνωρίζει βαθιά μέσα του, έστω και σε ασυνείδητο επίπεδο, αν η ζωή του είναι τελικά ευχάριστη και δημιουργική για τον ίδιον αλλά και τους άλλους. Δεν μπορεί κανείς να κρυφτεί από τον ίδιο του τον εαυτό…
psychologynet.gr http://www.psixologikosfaros.gr/article_det.asp?artid=872

Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012

Το μέσο είναι το μήνυμα της Ολγας Σελλά

ΓΟΝΕΙΣ & ΠΑΙΔΙ: Το μέσο είναι το μήνυμα της Ολγας Σελλά: Το μέσο είναι το μήνυμα. Tης Ολγας Σελλα Tο ένα συμβαίνει τώρα. Το άλλο είχε συμβεί μερικά χρόνια πριν -αρκετά- και τώρα γίνεται ταινία....

Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012

Radio: Λόγιος Ερμής & Αληθινά ψέματα

ΓΟΝΕΙΣ & ΠΑΙΔΙ: Radio: Λόγιος Ερμής & Αληθινά ψέματα: SPITALAS Nicolas: Radio: Λόγιος Ερμής & Αληθινά ψέματα : Καλως ήλθατε στο νέο διαδικτυακό ραδιόφωνο του ΛΟΓΙΟΥ ΕΡΜΗ, με τη συμμετοχή των ΑΛΗ...

Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012

Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2012

Τέταρτη η Ελλάδα στην ενδοσχολική βία

Οι φωνές και τα νεύρα των μεγάλων στο σπίτι είναι γνωστό ότι επηρεάζουν αρνητικά την ψυχοσύνθεση των παιδιών. Ειδικά σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, με τα προβλήματα να ακολουθούν και να προσδιορίζουν την καθημερινότητα της ελληνικής οικογένειας, τα ξεσπάσματα λεκτικής, ακόμα και σωματικής βίας, είναι σε πολλές περιπτώσεις και συχνότερα και εντονότερα.

Τα παιδιά δεν χρειάζονται τίποτα άλλο – αν και έχουν ένα σωρό αφορμές ακόμα, μέχρι και ορισμένα βιντεοπαιχνίδια – για να μεταφέρουν στο σχολείο αυτές τις συμπεριφορές.
Η Ελλάδα κατατάσσεται πλέον στην τέταρτη θέση μεταξύ 41 ευρωπαϊκών χωρών στη μαθητική βία και τον ενδοσχολικό εκφοβισμό και αυτή τη φορά το κουδούνι δεν σημαίνει διάλειμμα αλλά συναγερμό!
Με την κατάσταση στη χώρα μας να χειροτερεύει και καθώς το φαινόμενο λαμβάνει ανησυχητικές διαστάσεις πανευρωπαϊκά, εντείνονται και οι προσπάθειες για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Πρόσφατα ο ευρωβουλευτής της ΝΔ Γιώργος Κουμουτσάκος πρότεινε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την καθιέρωση ευρωπαϊκής ημέρας κατά της σχολικής βίας.
Με αφορμή αυτή την πρωτοβουλία διοργανώθηκε την Πέμπτη, 11 Οκτωβρίου, στο Λεόντειο Λύκειο Πατησίων, εκδήλωση με θέμα «Σχολικός εκφοβισμός: Μαθαίνω – Αντιμετωπίζω», στην οποία μίλησε και ο ευρωβουλευτής. «Είναι αναγκαίο να αναγνωρίσουμε τον εκφοβισμό ως πρόβλημα και να το αντιμετωπίσουμε μέσα από ημερίδες ενημέρωσης, έτσι ώστε να σπάσει ο φαύλος κύκλος της σιωπής», τόνισε ο κ. Κουμουτσάκος, ζητώντας να υπάρξει εγρήγορση, δράσεις και προγράμματα, με τα οποία θα βοηθηθούν τα παιδιά και οι εκπαιδευτικοί.
Στη χώρα μας ένα στα δέκα παιδιά έχει αντιμετωπίσει προβλήματα βίας, τόσο μέσα όσο και έξω από το σχολείο. Σύμφωνα με τον κ. Ιωάννη Τσιάντη, αναπληρωτή καθηγητή Παιδοψυχιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και επιστημονικό υπεύθυνο της Εταιρείας Ψυχοκοινωνικής Υγείας Παιδιών και Εφήβων (Ε.Ψ.Υ.Π.Ε.), στις μέρες μας ο εκφοβισμός γίνεται και μέσω διαδικτύου, όπου μέσω της ανωνυμίας μπορεί ο καθένας να χρησιμοποιεί προσβλητικούς χαρακτηρισμούς αλλά και φωτογραφίες, οι οποίες λειτουργούν ως «δηλητήριο» για την ψυχή του παιδιού, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει.
Τηλεφωνικές γραμμές βοήθειας έχουν δημιουργηθεί από την Ε.Ψ.Υ.Π.Ε προκειμένου να βοηθηθούν οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί, αλλά και τα ίδια τα παιδιά. Η γραμμή βοήθειας και ενημέρωσης των γονέων και των εκπαιδευτικών είναι το 801 801 1177 , 801 801 1177 και η γραμμή στήριξης παιδιών και εφήβων, οι οποίοι υφίστανται διάφορες μορφές βία είναι το 11 6111.
Οι συνέπειες στα παιδιά – θύματα του εκφοβισμού έχουν να κάνουν με μαθησιακές δυσκολίες, έντονο άγχος, αισθηματικές ανασφάλειες, ψυχοσωματικά προβλήματα, σχολική άρνηση με πολλές απουσίες και σοβαρές συναισθηματικές διαταραχές, όπως κατάθλιψη κα ιδέες αυτοκτονίας.
«Δεν αρκεί να σταματήσουμε το φαινόμενο, πρέπει να το αντιμετωπίσουμε» τονίζει ο κ. Τσιαντής, εξηγώντας ότι τα παιδιά θύματα έχουν ανάγκη θεραπείας, ενώ χρήσιμη θεωρείται και η δημιουργία δικτύων στα σχολεία για την αντιμετώπιση της βίας.
«Γράψτε την δική σας ιστορία ενδοσχολικής βίας» προτρέπει τους μαθητές ο Μηνάς Βιντιάδης, δημοσιογράφος στην εφημερίδα «Τα Νέα» και συγγραφέας, ο οποίος παρουσίασε με την ευκαιρία της εκδήλωσης στη Λεόντειο, την νέα καμπάνια της εφημερίδας. Οι καλύτερες ιστορίες θα δημοσιευθούν μαζί με φωτογραφίες και ζωγραφιές σ’ ένα λεύκωμα, το οποίο θα δοθεί μαζί με την εφημερίδα.
Συμβουλές προς γονείς
Στην αρχή της κάθε σχολικής χρονιάς οι γονείς θα πρέπει να συζητάνε με τα παιδιά τους σχετικά με τον σχολικό εκφοβισμό και να τα συμβουλεύουν για το τι πρέπει να κάνουν σε περίπτωση που συμβεί κάτι ανάλογο στα ίδια ή σε φίλους τους.
· Ανοίξτε κουβέντα στο παιδί σας , αφήστε το να μιλήσει ελεύθερα και ακούστε προσεκτικά τι έχει να σας πει.
· Καθησυχάστε τα παιδιά τονίζοντας τους ότι δεν φταίνε εκείνα και ότι το πρόβλημα θα αντιμετωπιστεί.
· Υποστηρίξτε το παιδί με εκφράσεις όπως: «Μη δίνεις καμία σημασία, κοίταξε τους σταθερά μάτια και πες τους την άποψη σου!» «Δεν σε αφορούν αυτά που σου λένε». «Μην απαντάς στις κοροϊδίες…»
· Αν το πρόβλημα επιμένει θα πρέπει να το παροτρύνετε να απευθυνθεί σε κάποιο διδάσκοντα που μπορεί να βοηθήσει.
· Επίσης, δείξτε στα παιδιά ότι οι άπραγοι παρατηρητές δεν είναι αθώοι. Κανείς δεν πρέπει να ανέχεται τον εκφοβισμό, αλλά να τον αναφέρει.
Πέρσα Κούσουλ    cleverclass.gr   http://xenesglosses.eu/2012/10/tetarti-i-ellada-stin-endosxoliki-bia/
Φαίνεται οτι δεν διάβαζαν επί 10 χρόνια αυτά που διέδιδε ο ΣΥΓΑΠΑ για την προστασία των παιδιών, σχολικούς ψυχολόγους, γονική ισότητα στο σχολείο και διατήρηση του πατρικού προτύπου στην Ελληνική Εκπαίδευση. Είδατε και τα πρόσφατα της έναρξης της σχολικής χρονιάς:
  http://ksipnistere.blogspot.gr/2012/10/blog-post_10.html?showComment=1350133161875




Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012

ZAND - Η ΚΡΑΥΓΗ ΤΟΥ ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΟΥ ΠΑΤΕΡΑ

ΣΥΓΑΠΑ ΒΟΛΟΥ: ZAND - Η ΚΡΑΥΓΗ ΤΟΥ ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΟΥ ΠΑΤΕΡΑ: Η ιστορία και το τραγικό τέλος ενός απελπισμένου πατέρα που υπεραγαπά το παιδί του και προσπαθεί να το προστατέψει από την κακοποίηση.... ...

Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2012

Γυναίκα σκότωσε τα νεογέννητα παιδιά της

Γερμανία: Γυναίκα σκότωσε τα νεογέννητα παιδιά της

Πέμπτη, 27 Σεπτεμβρίου 2012
Μία γυναίκα 28 ετών βρίσκεται υπό κράτηση, καθώς ομολόγησε ότι σκότωσε τα δύο νεογέννητα παιδιά της, ενώ θεωρείται ύποπτη για τον φόνο ακόμη τριών νεογέννητων στην περιοχή Χούζουμ της Βόρειας Γερμανίας.
Σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε η αστυνομία, η 28χρονη ομολόγησε την αποτρόπαια πράξη της. Το ένα από τα νεογέννητα βρέθηκε σε εργοστάσιο ανακύκλωσης χάρτου στις 2 Μαρτίου 2006 και το δεύτερο σε ένα πάρκινγκ, τον Μάρτιο του 2007.
«Ύστερα από τεστ σιέλου, το οποίο έγινε στο πλαίσιο της αστυνομικής έρευνας, η γυναίκα αυτή ομολόγησε ότι σκότωσε τα δύο παιδιά της. Η γυναίκα αυτή εκτιμάται ότι έχει γεννήσει ακόμα τρία παιδιά, τα οποία επίσης σκότωσε» ανακοίνωσε η αστυνομία.
Η γυναίκα παρουσιάστηκε χθες ενώπιον δικαστή και ασκήθηκε εναντίον της δίωξη για πέντε ανθρωποκτονίες.
Επιμέλεια: Άννα Μορφούλη
http://www.axortagos.gr/germania-ginaika-skotose-neogennita-paidia-tis.html



Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2012

Τα παιδιά των χωρισμένων μιλούν για πρώτη φορά: Το...

ΠΑΤΕΡΑΣ (PATERAS FATHER DAD PAPA): Τα παιδιά των χωρισμένων μιλούν για πρώτη φορά: Το...: «Το Διαζύγιο είναι ένας καταστροφικός σεισμός» Τα παιδιά των χωρισμένων μιλούν για πρώτη φορά. Ακούστε τα! Μία πρωτότυπη γαλλική ...

ΠΑΤΕΡΑΣ (PATERAS FATHER DAD PAPA): Διαζύγιο στο focus web tv Γιάννη Πάντζο-ΣΥΓΑΠΑ

ΠΑΤΕΡΑΣ (PATERAS FATHER DAD PAPA): Διαζύγιο στο focus web tv Γιάννη Πάντζο-ΣΥΓΑΠΑ: FOCUS WEB TV  Στην Αθήνα με τον Γιάννη Πάντζο που εκπροσωπεί το ΣΥΓΑΠΑ και μιλά για τη δράση μας και τα διαζύγια στην Ελλάδα.   ΤΕΤΑΡΤΗ ...

Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012

Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

SALONICANEWS: Χωρισμένοι πατεράδες διαμαρτύρονται...

SALONICANEWS: Χωρισμένοι πατεράδες διαμαρτύρονται...: Πρωτότυπα δρώμενα περιλαμβάνει η διαμαρτυρία χωρισμένων πατεράδων, την οποία θα πραγματοποιήσουν, σήμερα, στις 10 το πρωί, στα Δικαστήρι...

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

Δελτίο Τύπου: 28 Σεπτεμβρίου 2012 - Παγκόσμια Ημέρα Κατά της Κακοποίησης των Παιδιών των Διαζυγίων από τα Δικαστήρια


ΣΥ.Γ.Α.Π.Α.
(ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΔΡΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΚΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ)
Φράγκων 19 Θεσσαλονίκη, τηλ 2310524285, φαξ 2310524319,
Αθήνα: Τηλέφωνο 2106411977, φαξ: 2106411997. κινητό 6942989785, mails: goneas2005@yahoo.gr , President: Spitalas@yahoo.gr  
ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ-ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ www.sos-sygapa.eu
ΔΙΕΘΝΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ:
Θέμα: Παγκόσμια Ημέρα κατά της κακοποίησης των παιδιών των διαζυγίων από τα δικαστήρια
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Μεγάλη συγκίνηση προκάλεσαν οι εκατοντάδες απόπειρες και αυτοκτονίες διαζευγμένων μπαμπάδων, στη χώρα μας. Το ίδιο και παιδιά αποξενωμένα από γονέα με το Σύνδρομο PAS-Parental Alienation Syndrome. Επίσης, από δεκαετίας ενημερώνουμε για τις τραγικές συνέπειες της αποξένωσης και της δημιουργίας απαράδεκτων φαινομένων στα ‘οικογενειακά δικαστήρια’ που πραγματοποιούνται από ανειδίκευτους δικαστές και που επιδεινώνουν την αντιδικία των γονέων μέσω δικομανών δικηγόρων. Το θέμα είναι ψυχιατρικό και θα πρέπει η Πολιτεία να αναλάβει τις ευθύνες της και να δημιουργήσει κοινωνικούς φορείς, πραγματογνώμονες που γνωρίζουν το Σύνδρομο PAS, διαμεσολαβητές, ειδικά δικαστήρια/θεραπευτήρια. Να συνδράμει στη βελτίωση του νόμου προς την συνεπιμέλεια, τους φυσικούς γονείς παιδιών εκτός γάμου, την γονεική ισότητα/κατοικία, να περιθάλπτει τους μονογονείς, να μη συγχέει τους όρους γονική μέριμνα-επιμέλεια, να επιβάλει ψυχολόγους στα σχολεία, στο σπίτι, στα δικαστήρια, να ελέγχει ψυχιατρικά δικηγόρους, δικαστές, αστυνομία, πραγματογνώμονες, να μη χρησιμοποιεί τα παιδιά ως ανταλλάξιμο είδος με χρήματα διατροφής, να εκδίδονται αποφάσεις σε ένα μήνα με σύμφωνη γνώμη του παιδιού, να τιμωρεί αυστηρά την παρεμπόδιση επικοινωνίας και τις ψευδείς κατηγορίες, διότι, μέσω των δικαστηρίων ‘εκτέλεσαν’ μία γενιά παιδιών που τα δημιούργησαν ψυχολογικά/ψυχιατρικά προβλήματα, τα έκαναν παραβατικά και τα ώθησαν σε ουσίες/ίντερνετ/άκρα.

Την προσεχή Παρασκευή, 28 Σεπτεμβρίου 2012, ο ΣΥΓΑΠΑ με τα 35.000 μέλη και ως εκπρόσωπος του ενός εκατομμυρίου χωρισμένων ζευγαριών και ίσο αριθμό παιδιών διαζυγίων, πρωτοστατεί στην Παγκόσμια Ακτιβιστική Διαμαρτυρία, στις 10πμ στα δικαστήρια Αθηνών, Θεσσαλονίκης, Κοζάνης, Δράμας και, στις 7μμ, στον πεζόδρομο της Ερμού (Καπνικαρέα) και Αγίας Σοφίας με Ερμού στη Θεσσαλονίκη, με τραγούδια από παιδιά και θεατρικά σκετς αναπαράστασης της γραφικής σημερινής κατάστασης της Ελλάδος των διαζυγίων του 21ου αιώνα που φαίνεται ως χώρα με μεσαιωνικό οικογενειακό δίκαιο, με αρπαγές παιδιών και βίαιη απομάκρυνσή τους από φυσικούς γονείς δίχως παρέμβαση. Αντίθετα, θα έλεγε κανείς ότι διευκολύνει το Ελληνικό Κράτος αυτή την παιδοκτονία/γενιτσαρισμό ή γενοκτονία όπως την ονομάζουν σε άλλα κράτη παρ’όλο που έχουν μόνο λίγα περιστατικά αλλά δραστήριους πολίτες και κράτος πρόνοιας και πολεμά μέχρι εξοντώσεως αυτούς που αγωνίζονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα των παιδιών τους.
Το ΔΣ.
Σχετικό video: http://youtu.be/B-FEFmqn2tQ
facebook event: http://www.facebook.com/#!/events/520258654667780  /
Αγγλικά:
Και: http://youtu.be/3Ebm8rBSHHE
Facebook event: http://www.facebook.com/#!/events/347315435343140 /



Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012

SPITALAS Nicolas: Σχολεία και παιδιά διαζυγίων - Ιστορίες

SPITALAS Nicolas: Σχολεία και παιδιά διαζυγίων - Ιστορίες: Παρόλο που εστάλη γνωμοδότηση από το Συνήγορο του Πολίτη και οδηγία από το υπουργείο Παιδείας, και πάλι εμφανίζονται ανώμαλα φαινόμενα σ...

Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012

ΕΚΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΩΝ ΔΙΑΖΥΓΙΩΝ


ΕΚΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΩΝ ΔΙΑΖΥΓΙΩΝ





Η ΠΑΡΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Από τη διερεύνηση των καταγγελιών στο Σύλλογό μας, διαπιστώθηκε η σοβαρότητα των χρόνιων και των ακραίων προβλημάτων που δημιουργούνται λόγω της έντονης δυσλειτουργικότητας της σχέσης μεταξύ των γονέων μετά το χωρισμό σε βάρος του συμφέροντος του παιδιού. Τέτοια παραδείγματα προβληματικών καταστάσεων που δημιουργούνται, είναι η χρόνια παρακοή αποφάσεων επικοινωνίας μεταξύ παιδιού- γονέα σε συνδυασμό με:
·                ενδείξεις έντονης ψυχοπαθολογίας του γονέα που έχει τη φύλαξη του παιδιού σε σημείο  που να αμφισβητείται η γονική του ικανότητα.
·                καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση/ κακοποίηση του παιδιού (η οποία δεν έχει αποδειχθεί ή/και και δεν έχει ασκηθεί ποινική δίωξη εναντίον του
κατ΄ ισχυρισμόν θύτη) προς το γονέα που δεν έχει την επιμέλεια και το περιβάλλον του (συκοφαντική δυσφήμιση)
·                μετάδοση της αρνητικής στάσης του ενός γονέα προς το παιδί σε ότι αφορά την επικοινωνία του με τον άλλο γονέα
·                έντονες αλληλοκατηγορίες μεταξύ συζύγων/γονέων
·                ισχυρισμούς εκ μέρους του γονέα που έχει τη φύλαξη ότι το ίδιο το παιδί δεν επιθυμεί επικοινωνία με τον άλλο γονέα
·                απομάκρυνση των παιδιών από το συγγενικό περίγυρο της πλευράς του γονέα που δεν έχει τη φύλαξη
·                αρπαγή παιδιού από τον ένα γονέα
·                χρόνια απομάκρυνση και διάσπαση του δεσμού μεταξύ παιδιού και γονέα
·                δημιουργία προβλημάτων κατά τη διάρκεια επικοινωνίας (όταν αυτή πραγματοποιείται)
·                μη παροχή συγκατάθεσης των γονέων ή ενός εξ’ αυτών για παρακολούθηση των παιδιών τους από παιδοψυχολόγο 
·                άσκηση ψυχολογικής βίας από τους γονείς ή ένα εξ’ αυτών στα παιδιά με αποτέλεσμα την ανάπτυξη έντονων συναισθηματικών και ψυχολογικών προβλημάτων από την πλύση εγκεφάλου-συκοφαντική δυσφήμιση
·                καταδίκη γονέα μετά από επαναλαμβανόμενες παραβιάσεις δικαστικών αποφάσεων
·                οικονομική εξόντωση γονέων
Κοινό στοιχείο αυτών των περιπτώσεων είναι η μη ύπαρξη οικογενειακών δικαστηρίων και αντίστοιχων κοινωνικών υποστηρικτικών υπηρεσιών, οι χρονοβόρες δικαστικές διαδικασίες για την Επιμέλεια και τη Γονική Μέριμνα, πολλές από τις οποίες αφορούν παραβίαση δικαστικών αποφάσεων επικοινωνίας παιδιών με τον έναν από τους δύο γονείς, η ανυπαρξία διαμεσολαβητή και πραγματογνωμόνων, η ανυπαρξία νομοθετικής ρύθμισης της συνεπιμέλειας, η ανυπαρξία υπηρεσιών της τοπικής αυτοδιοίκησης (Δήμου-Περιφέρειας) για προβληματικά ζευγάρια, η ανυπαρξία υπηρεσιών-ειδικών ψυχολόγων στην Εκπαίδευση και σχολές γονέων/σχολές δασκάλων, ανεκπαίδευτους εκτελεστές αποφάσεων (αστυνομία, επιμελητές), αδυναμία επαφής δικαστού-παιδιού στην αρχή του διαζυγίου και όχι όταν έχει εκδηλωθεί το PAS, κτλ.
Όπως διαπιστώνουμε, η παραβίαση δικαστικών αποφάσεων επικοινωνίας οφείλεται στις δυσλειτουργικές σχέσεις των γονέων που δημιουργούνται μετά το χωρισμό με αποτέλεσμα το παιδί να υιοθετεί αρνητική στάση προς έναν γονέα και να μην επιθυμεί επικοινωνία με αυτόν. Ακόμα ένα κοινό σημείο που ξεκάθαρα προκύπτει, είναι ο στην πράξη περιορισμένος και/ή ανεπαρκής ρόλος των δικαστηρίων και των Κοινωνικών Υπηρεσιών, για τη διασφάλιση του συμφέροντος του παιδιού, ειδικότερα στις περιπτώσεις που οι γονείς δεν είναι δεκτικοί συνεργασίας.


ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ
Η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού, την οποία η Ελληνική Δημοκρατία κύρωσε και, κατά συνέπεια τη δεσμεύει με αυξημένη ισχύ έναντι οποιουδήποτε εθνικού νόμου, επιβάλλει ότι σε όλες τις αποφάσεις που αφορούν τα παιδιά, είτε αυτές λαμβάνονται από δημόσιους ή ιδιωτικούς οργανισμούς κοινωνικής προστασίας, είτε από τα δικαστήρια, τις διοικητικές αρχές ή από τα νομοθετικά όργαναπρέπει να λαμβάνεται πρωτίστως υπόψη το συμφέρον του παιδιού [Άρθρο 3 (1)].
Τα Συμβαλλόμενα Κράτη οφείλουν να καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για διασφάλιση της αρχής ότι οι γονείς είναι οι από κοινού υπεύθυνοι για την ανατροφή του παιδιού για την ανάπτυξη του. Βασική τους μέριμνα θα πρέπει να αποτελεί το συμφέρον του παιδιού τους.Για την εγγύηση και την προώθηση των δικαιωμάτων που εκφράζονται στην Σύμβαση, τα Συμβαλλόμενα Κράτη οφείλουν να παρέχουν την κατάλληλη βοήθεια στους γονείς και στους νόμιμους εκπροσώπους  του παιδιούκατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους για την ανατροφή του παιδιού [Άρθρο 18 (1) και (2)].
Δυνάμει της Σύμβασης, τα Συμβαλλόμενα Κράτη μεριμνούν ώστε το παιδί να μην αποχωρίζεται από τους γονείς του, παρά τη θέλησή του, εκτός εάν οι αρμόδιες αρχές αποφασίσουν, με την επιφύλαξη δικαστικής αναθεώρησης και σύμφωνα με τους εφαρμοζόμενους νόμους και διαδικασίες, ότι ο χωρισμός αυτός είναι αναγκαίος για το συμφέρον του παιδιού. Μια τέτοια απόφαση μπορεί να είναι αναγκαία σε ειδικές περιπτώσεις, για παράδειγμα, όταν οι γονείς κακομεταχειρίζονται ή παραμελούν το παιδί, ή όταν ζουν χωριστά και πρέπει να ληφθεί απόφαση σχετικά με τον τόπο διαμονής του παιδιού.  Όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν στις διαδικασίες και να γνωστοποιούν τις απόψεις τους. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη σέβονται το δικαίωμα του παιδιού που ζει χωριστά από τους δυο γονείς του ή από τον έναν από αυτούς να διατηρεί κανονικά προσωπικές σχέσεις και να έχει άμεση επαφή με τους δυο γονείς του, εκτός εάν αυτό είναι αντίθετο με το συμφέρον του παιδιού [Άρθρο 9 (1), (2) και 3].
Η Σύσταση της Επιτροπής Υπουργών προς τα κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης αναφορικά με το θέμα «Δικαιώματα των παιδιών και κοινωνικές υπηρεσίες φιλικές προς τα παιδιά και τις οικογένειες»[1], καλεί όπως:
       I.        Τα κράτη μέλη προβούν στις απαραίτητες αναθεωρήσεις της εθνικής νομοθεσίας και σε πολιτικές και πρακτικές για την διασφάλιση της εφαρμογής αυτής της Σύστασης. Επιπλέον, ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν την ευρεία διάδοση της Σύστασης αυτής προς όλες τις Υπηρεσίες που είναι υπεύθυνες ή εμπλεκόμενες σε ότι αφορά τα δικαιώματα των παιδιών όπως Κοινωνικές Υπηρεσίες, ομάδες που αντιπροσωπεύουν τα δικαιώματα των παιδιών και τις οικογένειες τους καθώς και άλλους φορείς.
      II.        Οι Κοινωνικές Υπηρεσίες στοχεύουν ως πρωταρχική τους μέριμνα στη διασφάλισητου συμφέροντος του παιδιού. Έχοντας υπόψη ότι πρωταρχική ευθύνη των γονέων είναι η ανατροφή και η ανάπτυξη του παιδιού τους, η παροχή κοινωνικών υπηρεσιών θα πρέπει να διασφαλίζει την ύπαρξη υποστηρικτικού περιβάλλοντος για το παιδί, παρέχοντας ποικίλες υπηρεσίες κατάλληλου επιπέδου  και απαραίτητους πόρους για τη σωστή άσκηση του γονικού τους ρόλου και την ενδυνάμωση των γονικών τους δεξιοτήτων.
    III.        Παιδιά και οικογένειες με σύνθετες και πολλαπλές ανάγκες επωφελούνται από συντονισμένες υπηρεσίες από επαγγελματίες, οι οποίοι συνεργάζονται και προέρχονται από διαφορετικούς τομείς όπως της εκπαίδευσης, υγείας, κοινωνικών υπηρεσιών και δικαιοσύνης. Οι δυνατότητες και αρμοδιότητες της κάθε Υπηρεσίας θα πρέπει να γίνονται γνωστές και ξεκάθαρες προς τους δικαιούχους. Θα πρέπει να καθιερώσουν ένα κοινό πλαίσιο αξιολόγησης και διατμηματικά πρωτόκολλα για επαγγελματίες και Υπηρεσίες που εργάζονται με ή για τα παιδιά, ιδιαίτερα για αυτά που θεωρούνται υψηλού κινδύνου.
   IV.        Εξειδικευμένες κοινωνικές υπηρεσίες είναι σε θέση να διασφαλίζουν την άμεση παροχή παρεμβάσεων για την αντιμετώπιση δυσμενών συνεπειών στα παιδιά από βιώματα τους και παρέχουν κοινωνική και ψυχολογική στήριξη στα παιδιά και στις οικογένειες τους. Αυτές οι πολυθεματικές υπηρεσίες και /ή προγράμματα πρέπει να βασίζονται σε αξιολόγηση των εξατομικευμένων αναγκών του παιδιού και παρεμβάσεις που βασίζονται σε γεγονότα (evidencebased interventions). Αυτές θα πρέπει να περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων υπηρεσίες για γονείς που έχουν ειδική ανάγκη για εκμάθηση/ ανάπτυξη γονικών δεξιοτήτων (parenting skill training), για παράδειγμα, λόγω βίαιων ή δυσλειτουργικών γονικών πρακτικών.



ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ – ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Από τη διερεύνηση των παραπόνων διαπιστώθηκε ότι, σε υποθέσεις Επιμέλειας και Γονικής Μέριμνας και, ειδικότερα σε αυτές που αφορούν περιπτώσεις όπου το παιδί στερείται το δικαίωμα διατήρησης προσωπικής σχέσης και άμεσης επαφής με έναν από τους δύο γονείς, συμπεριλαμβανομένης και της με επιβλεπόμενη επικοινωνία, οι διαδικασίες που εφαρμόζονται, τόσο από μέρους των ανύπαρκτων Κρατικών Υπηρεσιών όσο και από τα Δικαστήρια, καταλήγουν να είναι ιδιαίτερα χρονοβόρες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, οι ίδιες οι Κρατικές Υπηρεσίες να πλήττουν το συμφέρον του παιδιού, επεκτείνοντας και παρατείνοντας την απόσταση που δημιουργείται ανάμεσα στο παιδί και τον γονέα του και τη συναισθηματική βία που υφίσταται το παιδί και, παράλληλα, αποθαρρύνοντας και ταλαιπωρώντας τους γονείς που αποτείνονται στις αρμόδιες Υπηρεσίες. Σε αυτές τις περιπτώσεις, όσο μεγαλύτερο διάστημα παραμένει το παιδί με τον ένα γονέα, τόσο περισσότερο αυτό θα αντισταθεί να μετακινηθεί στον άλλο γονέα[2]. Σύμφωνα με τις Κατευθυντήριες Γραμμές της Επιτροπής Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης  για ένα φιλικό για τα παιδιά σύστημα δικαιοσύνης, θα πρέπει να αποφεύγονται αθέμιτες καθυστερήσεις και να παρέχεται ταχεία ανταπόκριση, ώστε να προστατεύεται το συμφέρον του παιδιού.  Οι δικαστικές αρχές θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να λαμβάνουν αποφάσεις οι οποίες είναι άμεσα εφαρμόσιμες στις περιπτώσεις που είναι προς το συμφέρον του παιδιού[3]. Στην Έκθεση της άτυπης συνάντησης εμπειρογνωμόνων του Συμβουλίου της Ευρώπης αναφορικά με τα δικαιώματα των παιδιών και τις Κοινωνικές Υπηρεσίες, υπογραμμίζεται ότι «To make social services friendly tothe child we have to focus on children and promote their resources and capabilitiesWe have to reflect the child’s role in it’s own socialization process. Therefore social services have to intervene earlier to prevent at risk situations.Time plays an important role for the childs development and delayswhich hinder children to develop. When a child is in danger, social services should have the possibility for extra intervention before judges take a decision. Institutions should try to reachconsensusbased decisions»[4] .
Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία, το Σύνδρομο Γονεϊκής Αποξένωσης (Parental Alienation Syndrome) είναι διαταραχή κατά την οποία το παιδί υιοθετεί την υποτίμηση και την αρνητική κριτική για τον αποξενωμένο του γονέα,  η οποία είναι αδικαιολόγητη ή/ και υπερβολική και η οποία προέρχεται από τον αποξενωτικό γονέα[5]. Αποτελεί μορφή άσκησης συναισθηματικής βίας προς το παιδί, η οποία συνδέεται: (i) συχνά με ψευδείς κατηγορίες ενάντια στον άλλο γονέα για σεξουαλική κακοποίηση του παιδιού με σκοπό τη διακοπή επικοινωνίας του γονέα μαζί του, (ii) το Σύνδρομο της Στοκχόλμης (Stockholm Syndrome), κατά το οποίο τα παιδιά λειτουργούν ως «όμηροι» φοβούμενοι τον αποξενωτικό γονέα (alienating parent) τον οποίο υπακούουν για λόγους επιβίωσης και, (iii) με πτυχές του Συνδρόμου Ψευδών Αναμνήσεων (False Memory Syndrome) κατά το οποίο το παιδί δημιουργεί ασυνείδητα ψευδείς αναμνήσεις για τον αποξενωμένο γονέα (alienating parent[6].
Στις αρχές του 1970, όταν τα διαζύγια σημείωσαν μεγάλη αύξηση στον δυτικό κόσμο, ο Γκάρτνερ (Gardner) ερεύνησε βαθιά το θέμα των επιπτώσεων στα παιδιά των οποίων οι γονείς είχαν πάρειδιαζύγιο. Δεν ήταν εύκολο να εξηγηθούν φαινόμενα όπου το παιδί στρεφόταν εναντίον του γονέα, που δεν είχε την επιμέλεια, δίχως λόγο. Αυτό μπορούσε να συμβεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Δεν ήταν απλή συκοφαντική δυσφήμιση του άλλου γονέα, δεν ήταν απλή πλύση εγκεφάλου του παιδιού, δεν ήταν απλό ψυχολογικό του πρόβλημα. Κάτι το διαφορετικό, το ανεξήγητο συνέβαινε.
Πρώτος μίλησε γ' αυτό ο Γκάρτνερ (PAS : Parental Alienation Syndrome) αλλά και οι Turkat, Nichols, κτλ. Στην Ελλάδα, Ο ΣΥ.Γ.Α.Π.Α. πραγματοποίησε ημερίδες, στις οποίες ομιλητές ήσαν οι Σπιτάλας Ν. και Χριστοδουλάκης Θ.
Πράγματι, ο Gardner και ο Turkat μετά από έρευνες νομικών και ψυχολογικών θεμάτων και περιπτώσεων παιδιών διαζευγμένων, απέδειξαν ότι αποτελεί σύνδρομο βαθιά ριζωμένο στησυνείδηση και τον ψυχικό κόσμο του παιδιού και δεν αποβάλλεται. Υπάρχει σε ήπια, σε μέτρια και σε βαρεία μορφή. Στην τελευταία κατηγορία, το παιδί δεν έχει ενοχές, δεν θέλει καμία σχέση με τον άλλο γονέα (ούτε και τηλεφωνική), τρομάζει με την παρουσία του και τον απεχθάνεται. Μάλιστα, μπορεί και να πάει σε δικαστήριο εναντίον του, συνήθως επειδή το έπεισε ο γονέας με τον οποίο συμβιώνει.
Ο Gardner διαχωρίζει το Σύνδρομο Γονικής Αποξένωσης από Την Γονική Αποξένωση ως γενικού όρου, όπου υπάρχουν αίτια όπως γονική παραμέληση, κακοποίηση (σωματική, συναισθηματική, σεξουαλική), εγκατάλειψη ή και αποξένωση από γονική συμπεριφορά. Ειδικότερα, το Σύνδρομο PAS είναι πολύ συγκεκριμένο και υποκατηγορία του προηγούμενου το οποίο προκύπτει από πλύση εγκεφάλου και την παιδική συμπεριφορά-φόβο. Ο Δρ Ντάγκλας επισημαίνει ότι η Γονική Αποξένωση επικεντρώνεται στη συμπεριφορά των γονέων ενώ το Σύνδρομο Γονικής Αποξένωσης εστιάζεται στην κατάσταση και συμπεριφορά του παιδιού από την αδικαιολόγητη εκστρατεία συκοφάντησης-δυσφήμισης του άλλου γονέα.
Οι παραπάνω επιστημονικές έρευνες έδωσαν τη δυνατότητα να αναπτυχθούν κινήματα πατέρων σε όλο το κόσμο για τα νομικά τους δικαιώματα που απορρέουν από την μη ισότιμη μεταχείρισή τους και την επίδοση της αποκλειστικής επιμέλειας σε ένα μόνο γονέα.
Το 2002 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αναγνώρισε το Σύνδρομο Γονικής Αποξένωσης σε μια Διεθνή Διάσκεψη. Η Μέρι Μπανότι, διαμεσολαβήτρια για τις απαγωγές παιδιών σε διεθνές επίπεδο, γράφει στην έκθεσή της, (Παράρτημα V) ότι:   «...Αυτό το φαινόμενο αναγνωρίζεται ολοένα και περισσότερο ως πρόβλημα των παιδιών στα οποία δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στον ένα ή στον άλλο γονέα. Ο γονέας που έχει την επιμέλεια φροντίζει να αποξενώσει τον γονέα που δεν έχει την επιμέλεια από τα παιδιά του και αυτή η πρακτική είναι δυστυχώς πολύ συνηθισμένη και έχει καταστροφικές συνέπειες για το παιδί. Είναι σημαντικό οι δικαστικές αρχές και οι κοινωνικοί λειτουργοί που αναλαμβάνουν παιδιά σε αυτή την κατάσταση να γνωρίζουν ότι υπάρχουν τέτοιες συμπεριφορές και δεν πρέπει να κάνουν διακρίσεις κατά τη λήψη αποφάσεων σχετικά με την πρόσβαση και τα δικαιώματα επίσκεψης.»
Σε πέντε πολιτείες των ΗΠΑ, αναγνωρίσθηκε η 25η Απριλίου κάθε έτους ως ημέρα γονικής αποξένωσης.
Πλείστα άρθρα σε περιοδικά και εφημερίδες την διετία 2005-2007 αναφέρονται στο σύνδρομο αυτό και στην Ελλάδα. Υπολογίζεται ότι ο αριθμός των αποξενωμένων παιδιών στην Ελλάδα ανέρχεται σε εκατοντάδες χιλιάδες και είναι ο υψηλότερος τόσο σε ποσοστά όσο και σε απόλυτους αριθμούς σε όλο τον κόσμο.
Σε αυτό το θέμα, ο καθηγητής Κουμάντος προτείνει αναστροφή της επιμέλειας λόγω κακής άσκησής της, διότι επιμένει ότι ο γονέας, στον οποίο έχει ανατεθεί η επιμέλεια παιδιού, πρέπει να καλλιεργεί στο παιδί αγαθά συναισθήματα για τον άλλο γονέα.
Το σύνδρομο αυτό έχουν και τα παιδιά διαζευγμένων, όπου η μητέρα ψευδώς κατήγγειλε τον πατέρα για σεξουαλική παρενόχληση-κακοποίηση.
Στη Γαλλία, κατά την κυρία Badinter, 17% των Γαλλίδων κατηγορούν τον σύζυγο ψευδώς για σεξουαλική κακοποίηση του παιδιού που διεκδικούν μαζί την επιμέλεια. Το ποσοστό αυτό στονΚαναδά είναι της τάξεως του 25%, ενώ στην Ελλάδα ανέρχεται στο 50%. Αυτές οι ψευδείς κατηγορίες δημιουργούν την βαριάς μορφής PAS. Η ψυχίατρος Benedicte Goudard, πρόσφατα, δημοσίευσε διδακτορική διατριβή, στην Ψυχιατρική Σχολή της Λυών, με θέμα: 'Syndrom d'alienation parental'
Το 2002 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αναγνώρισε το Σύνδρομο Γονικής Αποξένωσης.  Η Μέρι Μπανότι, διαμεσολαβήτρια για τις απαγωγές παιδιών σε διεθνές επίπεδο, αναφέρει στην έκθεσή της: «...Αυτό το φαινόμενο αναγνωρίζεται ολοένα και περισσότερο ως πρόβλημα των παιδιών στα οποία δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στον ένα ή στον άλλο γονέα. Ο γονέας που έχει την επιμέλεια φροντίζει να αποξενώσει τον γονέα που δεν έχει την επιμέλεια από τα παιδιά του και αυτή η πρακτική είναι δυστυχώς πολύ συνηθισμένη και έχει καταστροφικές συνέπειες για το παιδί. Είναι σημαντικό οι δικαστικές αρχές και οι κοινωνικοί λειτουργοί που αναλαμβάνουν παιδιά σε αυτή την κατάσταση να γνωρίζουν ότι υπάρχουν τέτοιες συμπεριφορές και δεν πρέπει να κάνουν διακρίσεις κατά τη λήψη αποφάσεων σχετικά με την πρόσβαση και τα δικαιώματα επίσκεψης[7]». Σε σοβαρές περιπτώσεις και λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία, το χαρακτήρα και τη συναισθηματική κατάσταση του παιδιού, ίσως χρειαστεί να μετακινηθεί το παιδί από την οικία του αποξενωτικού γονέα (alienating parent) με δικαστικό διάταγμα και να τοποθετηθεί στο σπίτι του αποξενωμένου γονέα, ή να αυξηθούν οι ώρες επικοινωνίας και οι διανυκτερεύσεις του παιδιού στον αποξενωμένο γονέα, προκειμένου να διακοπεί η διαδικασία αποξένωσης[8],[9] .
Στις περιπτώσεις όπου οι γονείς δεν συμμορφώνονται με τις Δικαστικές Αποφάσεις, παρατηρήθηκε ότι ο ρόλος των δικαστηρίων στην Ελλάδα δυσχεραίνεται σημαντικά από την αρνητική στάση του ενός γονέα προς τον άλλον και/ή και την υιοθέτηση των αρνητικών στάσεων από το παιδί για τον άλλο γονέα με αποτέλεσμα το παιδί το ίδιο να μην επιθυμεί να διατηρεί επικοινωνία με τον γονέα του. Η κατάσταση αυτή, σε συνδυασμό με τη μη ύπαρξη ουσιαστικά αρμόδιας κοινωνικής υπηρεσίας, συμβάλλει στη μη εξομάλυνση των σχέσεων των μελών της οικογένειας, ενώ σε περιπτώσεις που είτε η οικογενειακή κατάσταση δημιουργεί προβλήματα ψυχικής υγείας στα παιδιά ή όταν τα προβλήματα στην οικογένεια οφείλονται εξ΄ ολοκλήρου ή εν μέρει σε προβλήματα ψυχικής υγείας των γονέων, τα οποία σε ορισμένες περιπτώσεις είναι αρκετά σοβαρά,  αυτά δεν αντιμετωπίζονται.
Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία, όταν η δυναμική της αποξένωσης που προκαλείται από τον ένα γονέα είναι σοβαρή, η οικογένεια πιθανόν να χρειάζεται το διορισμό κοινωνικού λειτουργού από το Δικαστήριο μετά την έκδοση σχετικών διαταγμάτων, ο οποίος θα εξουσιοδοτείται για τη διασφάλιση της εφαρμογής των Δικαστικών Αποφάσεων για σκοπούς φύλαξης και επικοινωνίας και θα είναι υπεύθυνος για την ενημέρωση του Δικαστηρίου κατά πόσο ο ένας ή και οι δύο γονείς παραβιάζουν την Απόφαση[10] . Παρέχοντας αυτή την εξουσία σε Κοινωνικό Λειτουργό, θα μπορεί να διασφαλίζεται, ακόμα και υποχρεωτικά, η παρακολούθηση προγραμμάτων συμβουλευτικής, ψυχοθεραπείας, ή/ και προγραμμάτων ανάπτυξης/ εκμάθησης γονεϊκών δεξιοτήτων. Η ψυχοθεραπεία ενδείκνυται για όλα τα μέλη της οικογένειας. Για το παιδί που υπόκειται τις συνέπειες της γονεϊκής αποξένωσης, η θεραπεία είναι απαραίτητη (9a: Σπιτάλας Ν. ‘Το Κοινωνικό Κίνημα των Διαζευγμένων’ & ‘Ιστορίες Διαζυγίων’).
Σύμφωνα με τις Κατευθυντήριες Γραμμές του Συμβουλίου της Ευρώπης για ένα φιλικό για τα παιδιά σύστημα δικαιοσύνης, σε υποθέσεις οικογενειακού δικαίου, όπως είναι αυτές της Γονικής Μέριμνας, τα Δικαστήρια θα πρέπει να επιδεικνύουν ιδιαίτερη προσοχή ώστε να αποφεύγεται η πιθανότητα πρόκλησης αρνητικών επιπτώσεων στις οικογενειακές σχέσεις. Αν κριθεί απαραίτητο, οι δικαστικές αρχές θα πρέπει να εξετάζουν την πιθανότητα έκδοσης προσωρινών αποφάσεων, οι οποίες να παρακολουθούνται για συγκεκριμένη περίοδο με σκοπό την μετέπειτα αξιολόγηση τους [11].
Η απουσία προγραμμάτων στήριξης και ανάπτυξης/ εκμάθησης γονικών δεξιοτήτων (parenting skills) και προληπτικών προγραμμάτων για νέους γονείς, συνιστά μεγάλο κενό σε σχέση με το χειρισμό αυτών των οικογενειών, σύμφωνα με τη Σύσταση της Επιτροπής Υπουργών προς τα κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης αναφορικά με το θέμα «Δικαιώματα των παιδιών και κοινωνικές υπηρεσίες φιλικές προς τα παιδιά και τις οικογένειες»[12], η οποία είναι εναρμονισμένη με τις Αρχές της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού.


ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ
Συμμεριζόμενοι την παρούσα κατάσταση, καθώς και τα ως άνω συμπεράσματα και με βάση τη διεθνή εμπειρία και πρακτικές, όπως και τη Θέση  της  Επιτρόπου Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού της Κύπρου, αναφορικά με το ρολό των Κρατικών Υπηρεσιών σε περιπτώσεις προβλημάτων επικοινωνίας παιδιού – γονέα, του οποίου οι γονείς είναι σε διάσταση ή διαζευγμένοι, όπως αυτή δημοσιεύτηκε τον Ιούλιο του 2012 και από κομμάτια της οποίας έχουμε συμπεριλάβει στο παρόν κείμενο, προτείνουμε την τροποποίηση του Οικογενειακού Δικαίου, η οποία θα βασίζεται στους ακόλουθους άξονες:
·      Ανάδειξη της πατρότητας ως έννοια ισότιμη με αυτή της μητρότητας.
·      Θέσπιση (εφαρμογή του νόμου) των οικογενειακών δικαστηρίων στην Ελλάδα (με κλειστό ακροατήριο αλλά με ακρόαση και των διαδίκων-γονέων).
·      Νομική αναγνώριση του θεσμού της Συνεπιμέλειας, της ελεύθερης επικοινωνίας παιδιού - γονέα και της εναλλασσόμενης κατοικίας.
·      Να μη συνδυάζεται η διατροφή με την επικοινωνία και ούτε να συνεκδικάζεται.
·      Η ίδρυση Κέντρου Οικογενειακής Καθοδήγησης, το οποίο θα παρέχει, ανάμεσα σε άλλα, προγράμματα «συμβουλευτικής καθοδήγηση και εντατικής βραχυπρόθεσμης παρέμβασης σε οικογένειες, σε ατομικό και ομαδικό πλαίσιο, από ομάδα επαγγελματιών (Κοινωνικού Λειτουργού, Ψυχολόγου και άλλων ειδικοτήτων)», όπως προνοεί η προαναφερθείσα Σύσταση της Επιτροπής Υπουργών προς τα κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης.
·      Οι Οικογενειακοί Δικαστές και οι Κοινωνικοί Λειτουργοί που θα ασχολούνται με περιπτώσεις Επιμέλειας και Γονικής Μέριμνας θα πρέπει να τυγχάνουν συνεχούς επιμόρφωσης και εκπαίδευσης για τα θέματα τα οποία χειρίζονται ώστε, από τη μια, να επιδεικνύουν επάρκεια στο ρόλο τους και να μην αμφισβητείται ο επαγγελματισμός τους και, από την άλλη, να είναι επαρκώς ενημερωμένοι για τις σύγχρονες εξελίξεις στο θέμα και τις διαδικασίες υποβολής εισηγήσεων προς το Δικαστήριο.
·      Η παροχή και διαθεσιμότητα προγραμμάτων στήριξης, εκμάθησης και ανάπτυξης γονεϊκών δεξιοτήτων και προληπτικών προγραμμάτων για νεαρά ζευγάρια.  Μέσα από την εκπόνηση εκπαιδευτικών σεμιναρίων και διαλέξεων θα πρέπει να διασφαλιστεί ο έγκαιρος εντοπισμός,  από τους αρμόδιους λειτουργούς, των οικογενειών που αντιμετωπίζουν το Σύνδρομο Γονεϊκής Αποξένωσης, ώστε να γίνει έγκαιρη πρόληψη.
·      Η ισότιμη ισχύς των δικαστικών αποφάσεων για άνδρες και γυναίκες
·      Η τιμωρία του γονέα που προσβάλλει συκοφαντικά, δίχως στοιχεία, τον άλλο για να στερήσει την επικοινωνία με τον άλλο γονέα ή για να αποκτήσει μοναδικότητα στην επιμέλεια. Αποκλεισμό του από την επιμέλεια του παιδιού.
·      Αφαίρεση της γονικής μέριμνας από το γονέα που αποδεδειγμένα προκαλεί Σύνδρομο Γονικής Αποξένωσης.
·      Ποινική δίωξη νομικών που προσυπογράφουν ανυπόστατα κατηγορητήρια αγνοώντας την υποχρέωση του σεβασμού της προσωπικότητας και της αξιοπρέπειας του παιδιού και την δεοντολογία του επαγγέλματός τους.
·      Οι Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας και, ειδικότερα, οι Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας Παιδιών και Εφήβων να καλούνται να εξετάσουν, στα πλαίσια της απαραίτητης διατμηματικής συνεργασίας, τους τρόπους με τους οποίους διασφαλίζεται η ενεργός εμπλοκή τους τόσο στο στάδιο της αξιολόγησης όσο και της θεραπευτικής παρέμβασης προς την οικογένεια γενικά και το παιδί πιο ειδικά.
·      Σε δικαστικές διαδικασίες υποθέσεων Επιμέλειας ή/καιΓονικής Μέριμνας, κατά τις οποίες ο αρμόδιος Κοινωνικός Λειτουργός διαπιστώνει σύγκρουση συμφερόντων ανάμεσα στο παιδί και τους γονείς του ή τα πρόσωπα που έχουν τη γονική του ευθύνη, θα πρέπει να προβαίνει σε εισήγηση προς το Δικαστήριο για διορισμό Επιτρόπου Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού.
·      Δημιουργία κοινωνικών Υπηρεσιών Δήμων & περιφερειών σε θέματα διαζυγίου/προβληματικών οικογενειών εξειδικευμένα στο Σύνδρομο PAS.
·      Θέσπιση του Οικογενειακού Διαμεσολαβητή / Πραγματογνωμόνων με σκοπό την εξωδικαστική επίλυση θεμάτων επιμέλειας – επικοινωνίας – διατροφών.
·      Ο ΣΥΓΑΠΑ να οριστεί ως ο ειδικός Φορέας διαμεσολάβησης επί των διαζυγίων, διότι έχει τη μοναδική επιστημονική και κοινωνική κατάρτισης και εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό: Ψυχολόγους, Ψυχιάτρους, Παιδοψυχολόγους, Παιδαγωγούς και Νομικούς. Το ως άνω έχει ζητηθεί και στη Βουλή την Ελλήνων με επερωτήσεις βουλευτών.
Εν κατακλείδι και ενόψει των πιο πάνω Συμπερασμάτων θεωρούμε επιβεβλημένη ανάγκη την υλοποίηση και εφαρμογή των άρθρων 49 έως 54 του Νόμου 2447/1996, ο οποίο προβλέπει την πλαισίωση των εισαγγελικών αρχών από κοινωνικές υπηρεσίες οι οποίες θα είναι στελεχωμένες από πιστοποιημένο επιστημονικό προσωπικό ψυχολόγων και παιδοψυχιάτρων και οι οποίοι θα επικουρούν ουσιαστικά το έργο των δικαστικών λειτουργών.   
Επίσης προτείνουμε  η από τον Απρίλιο του 2012 έκθεση, την οποία έχετε ήδη συντάξει, να αποσταλεί και στις εθνικές υπηρεσίες (Υπουργεία Δικαιοσύνης & Υγείας – Πρόνοιας και στη μόνιμη επιτροπή κοινωνικών υποθέσεων της βουλής).
Τέλος κρίνουμε αναγκαία την ψήφιση νομοσχεδίου αναφορικά με τη Θέσπιση των Οικογενειακών Δικαστηρίων, την ίδρυση Κέντρου Οικογενειακής Καθοδήγησης, τη Διαμεσολάβηση σε Οικογενειακές Υποθέσεις που αποτελούν πάγια αιτήματα του Κινήματος για τη Γονεϊκή Ισότητα, το οποίο αντιπροσωπεύει σήμερα στην Ελλάδα, ο Σύλλογος Για την Ανδρική και Πατρική Αξιοπρέπεια (ΣΥΓΑΠΑ).
Έχουμε αναφορές, τόσο στον κοινοβουλευτικό έλεγχο (επερωτήσεις, επιτροπές, κτλ) όσο και στο κοινωνικό επίπεδο (ΜΜΕ, εκδηλώσεις, επιστημονικές οργανώσεις, κτλ).
Με τους τρόπους αυτούς θα διασφαλίζεται:
1.            η ταχεία εκδίκαση υποθέσεων,
2.            η υποχρεωτική συμμόρφωση των γονέων για την εφαρμογή των διαταγμάτων με το διορισμό Κοινωνικού Λειτουργού υπεύθυνου για την τήρηση και παρακολούθηση της εφαρμογής αποφάσεων με αρμοδιότητα ενημέρωσης του Δικαστηρίου για την πρόοδο ή όχι της κάθε περίπτωσης,
3.            η υποχρεωτική συμμετοχή των μελών της οικογένειας σε θεραπευτικά ή/ και εκπαιδευτικά προγράμματα, και
4.            η διατμηματική συνεργασία, ειδικότερα μεταξύ των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας και των Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας, τόσο στη φάση αξιολόγησης όσο και στον χειρισμό των περιπτώσεων.
5.            η Γονεϊκή Ισότητα
6.            η Πρόληψη του Συνδρόμου της Γονικής Αποξένωσης
7.            το δικαίωμα των παιδιών των Διαζυγίων να έχουν και τους δύο Γονείς τους.
 Στη βάση όσων έχουν αναλυθεί πιο πάνω, Σας καλούμε να ενημερώσετε όλους τους εμπλεκόμενους Φορείς, όπως προβούν στις απαραίτητες ενέργειες ώστε ο χειρισμός πολύπλοκων υποθέσεων που αφορούν παιδιά, οι οποίες χρήζουν σφαιρικής διϋπηρεσιακής αντιμετώπισης από διάφορες Υπηρεσίες, η καθεμιά στα πλαίσια των δικών της αρμοδιοτήτων, να γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε να διασφαλίζονται πλήρως τα δικαιώματα των παιδιών.




Παραπομπές


[1] Council of Europe 2011 Recommendation CM/REC[2001]12 of the Committee of Ministers to member states on children’s rights and social services friendly to children and families, σελ. 2,3,5,7.
[2] Mark J. Ackerman (1997) Does Wednesday mean Mom’s House or Dad’s? Parenting Together while Living Apart.  New York: John Wiley & Sons Inc.σελ.123
[3] Council of Europe (2011) Guidelines of the Committee of Ministers of the Council of Europe on ChildFriendly Justice and Their Explanatory MemorandumΜέρος IV παραγρ. 50 και 53
[4]Council of Europe Report on the SynthesisInformal experts’ meeting on childrens rights and social servicesStrasburg, 29 September2009, Μέρος 1.2, σελ.3
[5] Mark J. Ackerman (1997) Does Wednesday mean Mom’s House or Dad’s? Parenting Together while Living Apart.  New York: John Wiley & Sons Inc.σελ.121
[6] Stan Hayward (2006) A Guide to the Parental Alienation Syndrome, www.coeffic.demon.co.uk/pas.htm
[7]  Mary Banotti (2002) Report on the Delibarations of the Committee on Petitions during the Parliamentary year 2002- 2003 (2003/2069(INI),Αppendix v,  www.europarl.europa.eu
[8] Mark J. Ackerman (1997) Does Wednesday mean Mom’s House or Dad’s? Parenting Together while Living Apart.  New York: John Wiley & Sons Inc.σελ.124
 [9] Philip M. Stahl (1999), Complex Issues in Child Custody Evaluations, California: Sage Publications, σελ.7-8, 16-17.
[10] Philip M. Stahl (1999), Complex Issues in Child Custody Evaluations, California: Sage Publications, σελ17.
[11] Council of Europe (2011), Guidelines of the Committee of Ministers of the Council of Europe on ChildFriendly Justice and Their Explanatory MemorandumΜέρος IVπαραγρ. 51 και 52.
[12]Council of Europe (2011) Recommendation  CM/Rec (2011) 12 of the Committee of Ministers to Member States on Childrens Rights and Social Services Friendly to Children and Families, σελ.7.


ΓΕΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
·         Arditti, 1992, Παράγοντες σχετικά με την επιτήρηση, την επικοινωνία και την υποστήριξη παιδιών για τους διαζευγμένους πατέρες.
·         Turkat D, 1995, Διαζύγιο σχετικό με το σύνδρομο της κακόβουλης μητέρας, Περιοδικό της Οικογενειακής Βίας, Τόμος 10, αριθμός 13, ΙΙ, σελ 253* 264.
·         Turkat D, 1994, Παρεμπόδιση Επικοινωνίας των παιδιών μέσα στο διαζύγιο, Ιδρυμα της Φλώριδας, Ψυχολογίας και Πανεπιστήμιο του Κολεγίου της Φλώριδας.
·         Η Αμερικανική ψυχιατρική ένωση (1994), Διαγνωστικό και στατιστικό εγχειρίδιο των διανοητικών διαταραχών, τέταρτη έκδοση (δσμ- IV)
·         Ουάσιγκτον, DC: Αμερικανική ψυχιατρική ένωση.
·         Gardner (1986), Προσφυγή στο δικαστήριο επιμέλειας παιδιών: Ένας οδηγός για τους γονείς και τους ψυχοθεραπευτές.
·         Gardner (1987a), το γονικό σύνδρομο αλλοτρίωσης και η διαφοροποίηση μεταξύ της ψεύτικης και αληθινής κακοποίησης παιδιών.
·         Gardner (1998), το γονικό σύνδρομο αλλοτρίωσης, δεύτερη έκδοση.
·         Το Συμβούλιο Δικαιωμάτων Παιδιών, 1994, Ετήσιο Φυλλάδιο Συμβάσεων,Ουάσιγκτον.
·         Σπιτάλας Ν., Κινήματα και Επαναστάσεις, το Κοινωνικό Κίνημα των Διαζευγμένων’, iwrite, Θεσσαλονίκη, 2012.
·         Πρακτικά Ημερίδας ΣΥΓΑΠΑ, Δράμα, 2005
·         Πρακτικά 6 ημερίδων ΣΥΓΑΠΑ, Θεσσαλονίκη, 2006.
·         Πρακτικά Διεθνούς Συνεδρίου, Δράμα, 2008.
·         Gardner, 1987, Το γονικό σύνδρομο αποξένωσης και η διαφοροποίηση μεταξύ της κατασκευασμένης και γνήσιας κατάχρησης φύλων παιδιών.
·         Gardner, 1989, Οικογενειακή αξιολόγηση στις μεσολαβήσεις επιτήρησης παιδιών, διαιτησία και προσφυγή στο δικαστήριο
·         Λάνσκι Βίκυ, Αντιμετωπίζοντας το παιδί μετά το διαζύγιο (σελ 125-127, παρεμπόδιση της επικοινωνίας από τη μητέρα, ψευδείς κατηγορίες για παρενόχληση).
·         Benedicte Goudard, Διδακτορική διατριβή στην ψυχιατρική σχολή της Grenoble, 2008
·         Lise Bilodeau, De l’amour a la haine, Canada, 2007.
·         Πετρι, μεγαλώνοντας χωρίς πατέρα.
·         Edward Teyber, Τα παιδιά μετά το χωρισμό, Μοντέρνοι Καιροί, μετφ, Αθήνα 2011.
·         Badinter E., (1994) XY Η ανδρική ταυτότητα. Αθήνα: Κάτοπτρο. (De l’identité masculine. Paris : Odile Jacob. 1992)
·         Βly R. (1994) Αναζητώντας τον άνδρα ή τι σημαίνει να είσαι άνδρας. ΜτφΒίκυ ΠατρίκηΑθήνα:Λύχνος. [Iron John: A Book About Men. Addison-Wesley, New York, 1990]
·         Broad H. (επιμ.) 1987 Τhe Making of Masculinities. The New Men’s Studies. Boston: Unwin Hyman.
·         Γιαννακόπουλος Κ. (2001) «Ανδρική ταυτότητα, σώμα και ομόφυλες σχέσεις» Στο Σ. Δημητρίου Σ. (επιμ.) Ανθρωπολογία των φύλων. Αθήνα: Σαββάλας, 162-187.
·         Τριπολίτου Διονυσία, Στάση Επικοινωνία, Λάρισα, 2009
·         Θεοχαρίδου Α., Ευτυχώς που δεν με σκότωσες, Μαλιάρης, Θεσσαλονίκη, 2007.
·         Λάμπρου Ι., Διδακτορική Διατριβή, Ο Ανδρισμός στην τέχνη.
·         Καμπούρη Φ., Οι δικαστικές αποφάσεις ως μέσον εκβιασμού της γυναίκας-μητέρας προς τον άνδρα-πατέρα, Ηράκλειο, 2008.
·         Τζαμαλούκα Γ., Η επιθετικότητα της γυναίκας στο ζευγάρι, Ηράκλειο, 2007.
·         Φατούρου Ι., Πρόληψη ενδο-οικογενειακής βίας-ανδρική θυματοποίηση, Μεταπτυχιακή διατριβή, Αθήνα, 2008.
·         Εκθεση Επιτρόπου Κύπρου, Ιούλιος 2012

Από ΣΥΓΑΠΑ ΒΟΛΟΥ: http://sygapavolou.blogspot.gr/2012/09/blog-post_5625.html