Τετάρτη 27 Απριλίου 2011
Πέμπτη 21 Απριλίου 2011
ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΔΙΑΖΥΓΙΩΝ ΣΕ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ, ΣΤΙΣ 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ. GONEAS GONIS GONEIS
ΣΥΓΑΠΑ - ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΔΡΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΚΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ
Φράγκων 19 - Θεσσαλονίκη, 2310524285 / 6942989785 goneas2005@yahoo.gr
www.sos-sygapa.eu
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
PARENTAL ALIENATION SYNDROME-ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΖΥΓΙΩΝ
Τ ο οικογενειακό δίκαιο στην Ελλάδα βρίσκεται σε μεσαιωνική μορφή. Τόσο τα δικαστήρια όσο και οι λειτουργοί του έχουν καταστρέψει μια γενιά παιδιών. Αυτό έγινε εξ'αιτίας του τρόπου διαχείρησης της επιμέλειας και της παντελούς άγνοιάς τους από παιδοψυχολογία. Σε δημόσια συζήτηση επιτρέπουν ψευδομάρτυρες και δικηγόρους να κατηγορούν τον πατέρα με τις πιο αισχρές συκοφαντίες και οδηγούν μικρά παιδιά στην αποξένωση από τον πατέρα, κατά κανόνα. Τα τελευταία χρόνια δίνουν με τον ίδιο αισχρό τρόπο επιμέλειες σε πατεράδες οι οποίοι, με τη σειρά τους αποξενώνουν τα παιδιά από τη μητέρα. Το 'σύστημα' αυτό καλά κρατεί επί δεκαετίες και αποφέρει πλούτο σε απατεώνες δικηγόρους και στο κράτος με τα υπέρογκα παράβολα, δικαστικά έξοδα, διατροφές, κατασχέσεις, κτλ.Φράγκων 19 - Θεσσαλονίκη, 2310524285 / 6942989785 goneas2005@yahoo.gr
www.sos-sygapa.eu
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
PARENTAL ALIENATION SYNDROME-ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΖΥΓΙΩΝ
Τα παιδιά, από την πρώτη στιγμή της δικαστικής απόφασης αποκτούν το 'Σύνδρομο της Στοκχόλμης' και στη συνέχεια πολλά από αυτά αποκτούν το ψυχιατρικό φαινόμενο που αποκαλείται 'Σύνδρομο της Γονικής Αλλοτρίωσης ή Αποξένωσης'. Στη διεθνή βιβλιογραφία είναι γνωστό ως PAS (Parental Alienation Syndrome) και δημιουργείται από τη συνεχή 'πλύση εγκεφάλου', τη συκοφαντική δυσφήμιση, τα συνεχή δικαστήρια αντιδικίας. Εκδηλώνεται με ένα φόβο του παιδιού να συνατήσει τον γονέα που δεν έχει την επιμέλεια. Από αρκετά χρόνια, η αντιδικία στο διαζύγιο γίνεται πιο έντονη λόγω διεκδίκησης των παιδιών και από τους δύο γονείς. Αυτή η αντιδικία 'σφραγίζεται' από δικαστικές αποφάσεις που είναι και 'ταφόπλακα' στη σχέση γονέων-παιδιών. Η καταστροφή αυτή διπλασιάζεται από τις διατροφές που καταστρέφουν παντελώς τη σχέση λόγω έλλειψης χρημάτων για να υπάρχει υποτυπώδης επικοινωνία πατέρα-παιδιού. Τα παραπάνω πλήτουν τις πιο παραγωγικές ηλικίες των Ελλήνων οι οποίοι αντί να συναναστρέφονται τα παιδιά τους, χάνουν το χρόνο τους στα δικαστήρια
(λόγος, επίσης, της ελλειματικής παραγωγής της χώρας μας και της κρίσης).
Επειδή, επί μια οκταετία, η Πολιτεία κωφεύει στις διαμαρτυρίες μας,
Επειδή, τα κατεστραμμένα παιδιά ενηλικιώνονται και αναπαράγουν το πρόβλημα αυτό,
Επειδή, τα ποσοστά αυτοκτονιών, παραβατικών, ψυχασθενών, σχολικών προβλημάτων και κάθε είδους κοινωνικής, οικονομικής και οικογενειακής αναστάτωσης μεγαλώνουν καθημερινά,
Επειδή, ο γολγοθάς των γονέων και παιδιών διαζυγίων γίνεται εντονότερος κάθε χρονιά και είναι βέβαιη η κατρακύλα της κοινωνίας από το θέμα αυτό,
ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΟΥΜΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ, ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ, ΩΡΑ 1μμ, ΣΤΗ ΛΕΩΦΟΡΟ ΝΙΚΗΣ 47 - ΠΑΡΑΛΙΑΚΗ (FLO CAFE), ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
ΔΙΕΘΝΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ:
http://internationalienation.blogspot.com
FACEBOOK
http://www.facebook.com/home.php#!/event.php?eid=201930179828215
http://internationalienation.blogspot.com
http://www.facebook.com/home.php#!/event.php?eid=201930179828215
Παρασκευή 15 Απριλίου 2011
FILM ZAND - ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΠΡΙΓΚΙΠΕΣΣΑ
'Ενα βίντεο που θα έπρεπε να προβληθεί σε όλα τα κοινωνικά στρώματα, και που αφορά τα προβλήματα που προκείπτουν από το συνεχιζόμενο έγκλημα της αδιαφορίας της πολιτεία στην διεκδίκηση της συνεπιμέλειας των παιδιών των χωρισμένων γονιών.... (Διονυσία Τριπολίτου)
Zand from zandthemovie on Vimeo.
ΚΑΛΗ ΝΥΧΤΑ ΠΡΙΓΚΙΠΕΣΣΑ!
Γράφει, η Κοινωνιολόγος Διονυσία Τριπολίτου
Ένας πατέρας που ακολουθούσε το πρόγραμμα επισκέψεων που του είχε ορίσει το δικαστήριο για να βλέπει το παιδί του, πήγε να το πάρει από το σπίτι στο οποίο ζούσε με τη μητέρα του. Την προηγούμενη μέρα θέλησε να μιλήσει στην πριγκηπέσα του στο τηλέφωνο για να της πει πόσο ανυπομονούσε να την συναντήσει την επομένη μέρα. Η μητέρα αρνήθηκε να της δώσει το δικαίωμα να μιλήσει στον μπαμπά της. Εξάλλου αυτό δεν ήταν η πρώτη φορά που συνέβαινε. Όταν την άλλη μέρα συναντήθηκαν, και αφού πέρασαν θαυμάσιες στιγμές ευτυχίας, ο πατέρας φύλαγε μία έκπληξη για το παιδί του. Της αγόρασε ένα καρτοτηλέφωνο προκειμένου να επικοινωνούν μεταξύ τους χωρίς εμπόδιο. Η πριγκηπέσα του αναπήδησε από την χαρά της! Τώρα θα μπορούσε να μιλάει με τον μπαμπά της κάθε φορά που θα το επιθυμούσε. Αυτή την φορά η ώρα του αποχαιρετισμού της φάνηκε λιγότερο οδυνηρή. Κατέβηκε από το μεγάλο φορτηγό του μπαμπά της αφού χώθηκε μέσα στην αγκαλιά του. Η μαμά της, που την περίμενε με το ρολόι στο χέρι, άνοιξε την πόρτα και την έκλεισε βίαια πίσω της. Η μικρή ανέβηκε αμέσως στο δωμάτιό της και σκέφτηκε πόσο επιθυμούσε να πει άλλη μία καληνύχτα στον πατέρα της. Την ώρα που ο πατέρας της ανταποκρίθηκε στην κλήση μπήκε μέσα η μαμά της και διαπιστώνοντας ότι κρατά ένα τηλέφωνο στο χέρι θέλησε να της το πάρει αρχίζοντας έναν τεράστιο καυγά με το παιδί της. Η μικρούλα βγήκε από το δωμάτιο προσπαθώντας να της ξεφύγει..Δυστυχώς! Γλίστρησε στις σκάλες και έπεσε κάτω με αποτέλεσμα να υποστεί έναν ακαριαίο θάνατο!...
«Πριγκηπέσα;…πριγκηπέσα;». Μάταια περιμένει ο πατέρας να του μιλήσει η μικρούλα του…
«Καληνύχτα πριγκηπέσα!!!»
Παιδιά που βιώνουν «το σύνδρομο της γονικής αποξένωσης», είτε προκαλείται από την μητέρα είτε προκαλείται από τον πατέρα, ζουν σε ένα κοινωνικό περιβάλλον που δεν τα προστατεύει. Επίσης δεν τους δημιουργούνται οι προϋποθέσεις μέσα από τις οποίες θα στηρίξουν την ανάπτυξή τους και την κοινωνιογνωσία τους ώστε να μπορέσουν δράσουν ως συνειδητοί πολίτες όταν θα ενηλικιωθούν.
Σταματήστε αυτή την τραγωδία!
Zand from zandthemovie on Vimeo.
ΚΑΛΗ ΝΥΧΤΑ ΠΡΙΓΚΙΠΕΣΣΑ!
Γράφει, η Κοινωνιολόγος Διονυσία Τριπολίτου
Ένας πατέρας που ακολουθούσε το πρόγραμμα επισκέψεων που του είχε ορίσει το δικαστήριο για να βλέπει το παιδί του, πήγε να το πάρει από το σπίτι στο οποίο ζούσε με τη μητέρα του. Την προηγούμενη μέρα θέλησε να μιλήσει στην πριγκηπέσα του στο τηλέφωνο για να της πει πόσο ανυπομονούσε να την συναντήσει την επομένη μέρα. Η μητέρα αρνήθηκε να της δώσει το δικαίωμα να μιλήσει στον μπαμπά της. Εξάλλου αυτό δεν ήταν η πρώτη φορά που συνέβαινε. Όταν την άλλη μέρα συναντήθηκαν, και αφού πέρασαν θαυμάσιες στιγμές ευτυχίας, ο πατέρας φύλαγε μία έκπληξη για το παιδί του. Της αγόρασε ένα καρτοτηλέφωνο προκειμένου να επικοινωνούν μεταξύ τους χωρίς εμπόδιο. Η πριγκηπέσα του αναπήδησε από την χαρά της! Τώρα θα μπορούσε να μιλάει με τον μπαμπά της κάθε φορά που θα το επιθυμούσε. Αυτή την φορά η ώρα του αποχαιρετισμού της φάνηκε λιγότερο οδυνηρή. Κατέβηκε από το μεγάλο φορτηγό του μπαμπά της αφού χώθηκε μέσα στην αγκαλιά του. Η μαμά της, που την περίμενε με το ρολόι στο χέρι, άνοιξε την πόρτα και την έκλεισε βίαια πίσω της. Η μικρή ανέβηκε αμέσως στο δωμάτιό της και σκέφτηκε πόσο επιθυμούσε να πει άλλη μία καληνύχτα στον πατέρα της. Την ώρα που ο πατέρας της ανταποκρίθηκε στην κλήση μπήκε μέσα η μαμά της και διαπιστώνοντας ότι κρατά ένα τηλέφωνο στο χέρι θέλησε να της το πάρει αρχίζοντας έναν τεράστιο καυγά με το παιδί της. Η μικρούλα βγήκε από το δωμάτιο προσπαθώντας να της ξεφύγει..Δυστυχώς! Γλίστρησε στις σκάλες και έπεσε κάτω με αποτέλεσμα να υποστεί έναν ακαριαίο θάνατο!...
«Πριγκηπέσα;…πριγκηπέσα;». Μάταια περιμένει ο πατέρας να του μιλήσει η μικρούλα του…
«Καληνύχτα πριγκηπέσα!!!»
Παιδιά που βιώνουν «το σύνδρομο της γονικής αποξένωσης», είτε προκαλείται από την μητέρα είτε προκαλείται από τον πατέρα, ζουν σε ένα κοινωνικό περιβάλλον που δεν τα προστατεύει. Επίσης δεν τους δημιουργούνται οι προϋποθέσεις μέσα από τις οποίες θα στηρίξουν την ανάπτυξή τους και την κοινωνιογνωσία τους ώστε να μπορέσουν δράσουν ως συνειδητοί πολίτες όταν θα ενηλικιωθούν.
Σταματήστε αυτή την τραγωδία!
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΠΡΙΓΚΙΠΕΣΣΑ - FILM ZAND
ΚΑΛΗ ΝΥΧΤΑ ΠΡΙΓΚΙΠΕΣΣΑ!
Γράφει, η Κοινωνιολόγος
Διονυσία Τριπολίτου
http://vimeo.com/13342035
Ένας πατέρας που ακολουθούσε το πρόγραμμα επισκέψεων που του είχε ορίσει το δικαστήριο για να βλέπει το παιδί του, πήγε να το πάρει από το σπίτι στο οποίο ζούσε με τη μητέρα του. Την προηγούμενη μέρα θέλησε να μιλήσει στην πριγκηπέσα του στο τηλέφωνο για να της πει πόσο ανυπομονούσε να την συναντήσει την επομένη μέρα. Η μητέρα αρνήθηκε να της δώσει το δικαίωμα να μιλήσει στον μπαμπά της. Εξάλλου αυτό δεν ήταν η πρώτη φορά που συνέβαινε. Όταν την άλλη μέρα συναντήθηκαν, και αφού πέρασαν θαυμάσιες στιγμές ευτυχίας, ο πατέρας φύλαγε μία έκπληξη για το παιδί του. Της αγόρασε ένα καρτοτηλέφωνο προκειμένου να επικοινωνούν μεταξύ τους χωρίς εμπόδιο. Η πριγκηπέσα του αναπήδησε από την χαρά της! Τώρα θα μπορούσε να μιλάει με τον μπαμπά της κάθε φορά που θα το επιθυμούσε. Αυτή την φορά η ώρα του αποχαιρετισμού της φάνηκε λιγότερο οδυνηρή. Κατέβηκε από το μεγάλο φορτηγό του μπαμπά της αφού χώθηκε μέσα στην αγκαλιά του. Η μαμά της, που την περίμενε με το ρολόι στο χέρι, άνοιξε την πόρτα και την έκλεισε βίαια πίσω της. Η μικρή ανέβηκε αμέσως στο δωμάτιό της και σκέφτηκε πόσο επιθυμούσε να πει άλλη μία καληνύχτα στον πατέρα της. Την ώρα που ο πατέρας της ανταποκρίθηκε στην κλήση μπήκε μέσα η μαμά της και διαπιστώνοντας ότι κρατά ένα τηλέφωνο στο χέρι θέλησε να της το πάρει αρχίζοντας έναν τεράστιο καυγά με το παιδί της. Η μικρούλα βγήκε από το δωμάτιο προσπαθώντας να της ξεφύγει..Δυστυχώς! Γλίστρησε στις σκάλες και έπεσε κάτω με αποτέλεσμα να υποστεί έναν ακαριαίο θάνατο!...
«Πριγκηπέσα;…πριγκηπέσα;». Μάταια περιμένει ο πατέρας να του μιλήσει η μικρούλα του…
«Καληνύχτα πριγκηπέσα!!!»
Παιδιά που βιώνουν «το σύνδρομο της γονικής αποξένωσης», είτε προκαλείται από την μητέρα είτε προκαλείται από τον πατέρα, ζουν σε ένα κοινωνικό περιβάλλον που δεν τα προστατεύει. Επίσης δεν τους δημιουργούνται οι προϋποθέσεις μέσα από τις οποίες θα στηρίξουν την ανάπτυξή τους και την κοινωνιογνωσία τους ώστε να μπορέσουν δράσουν ως συνειδητοί πολίτες όταν θα ενηλικιωθούν.
Σταματήστε αυτή την τραγωδία!
Η ΚΡΙΣΗ ΣΤΟΝ ΘΕΣΜΟ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ
Απ΄ότι διαφαίνεται ο θεσμός του γάμου διέρχεται τα τελευταία χρόνια την μεγαλύτερη κρίση μέσα στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Τα διαζύγια αυξάνονται ραγδαία. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι αμφισβητούν τον θεσμό, προτιμώντας να συμβιώνουν παρά να οδηγηθούν στα σκαλοπάτια της εκκλησίας ή του δημαρχείου. Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για την εξέλιξη μίας κοινωνίας που όλο και λιγότερο υπολογίζει την συμμετοχή και την διάθεση να μοιραστεί κάποιος τον καλύτερο ή και χειρότερο εαυτό του. Επίσης, θα μπορούσε κάποιος αβίαστα να απαντήσει ότι οι αξίες και οι αρχές έχουν μεταλλαχθεί σε μία διαδικασία επιφανειακής αναζήτησης οικονομικών συμφερόντων ή και κοινωνικών ανταλλαγμάτων: ΄Οτι, εν συντομία, ούτως ή άλλως οι αρχές και οι αξίες μας διέρχονται την ίδια κρίση. Αυτός ο τρόπος σκέψης, μας οδηγεί δυστυχώς στο να κλείνουμε την συζήτηση σ΄αυτό το σημείο, χωρίς να δίνουμε την δυνατότητα να διαπιστώσουμε τι συμβαίνει με τoν θεσμό του γάμου, και πόσο η λειτουργία ή η τελετουργία του μπορεί να επηρεάσει νέους ανθρώπους στο να ακολουθήσουν αυτό το παράδειγμα.
Ο γάμος κοινωνιολογικά μπορεί να θεωρηθεί μία επιλογή στάσης ζωής. Συνήθως, αν κάποιος θέλει να μοιραστεί το υπόλοιπο της ζωής του με έναν σύντροφο, θεωρεί ότι η μετουσίωση αυτής της συμβίωσης είναι η γέννηση ενός παιδιού. Αυτό το γεγονός είναι η κοινωνικά αποδεκτή θέση του γάμου που έρχεται να επισφραγιστεί από τους θρησκευτικούς και πολιτειακούς κανόνες ή αλλιώς τους νόμους του κάθε κράτους. Εδώ αρχίζουν, νομίζω, τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει αυτός ο θεσμός! Δεν γνωρίζω αν μπορούμε πράγματι να απαντήσουμε στο ερώτημα: «Τι είναι αυτό που οδηγεί δύο ανθρώπους αγαπημένους κατά την διάρκεια της ελεύθερης σχέσης τους, την επόμενη μέρα του γάμου, να μεταλλάσσονται σε δύο αντιπάλους που διεκδικούν είτε την επιβολή του ο ένας στον άλλον, είτε την περιουσία ο ένας του άλλου, είτε τα παιδιά που είναι δημιούργημα και των δύο γονιών»; Κάποιες φορές η θηριωδία των ανθρώπων αναδεικνύεται σε τέτοιο βαθμό που γίνεται ακόμα και σκοπός στην ζωή του ενός ή του άλλου να τον αφανίσει, να τον ισοπεδώσει ή και να τον καταστρέψει. Αν αυτό συμβαίνει ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που ζουν μόνοι, τότε οι «ειδικοί» μπορούν να αναλάβουν την ανάλυση του ψυχισμού τους. Αν όμως αυτό συμβαίνει ανάμεσα σε δύο γονείς που έχουν την αυθάδεια να μετατρέπουν τα παιδιά τους σε εξιλαστήρια θύματα μίας κακόγουστης επικοινωνίας, τότε νομίζω ότι αυτό αφορά όλους μας. Είναι χρέος μας να περιφρουρήσουμε τα παιδιά που βρέθηκαν να ζουν σε μία κοινωνία που φροντίσαμε να κατασκευάσουμε χωρίς προστασία. Μία κοινωνία αντεκδίκησης, μίας απίστευτης σκληρότητας, που τίποτα δεν θυμίζει ότι έχουμε να κάνουμε με ισόνομες ανθρώπινες σχέσεις. Μία κοινωνία που συγχέει το συμφέρον με την πραγματικότητα, την νίκη με την επιτυχία, τον νόμο του αδύναμου με εκείνον που όλα μπορεί να τα επιτρέπει στον εαυτό του, με εκείνον που βαδίζει με τα αισθήματά του έναντι του άλλου που τα εξαγοράζει με τα χρήματά του. Μία σούπα καλά φτιαγμένη για να εξουσιάζουν με την πρακτική τους, οι δικηγόροι, οι γιατροί και οι δικαστές. Μία σούπα που όταν την καταπίνεις αφήνει μία πικρή γεύση στο στόμα και μένει αχώνευτη στην ψυχή του κάθε συνειδητού πολίτη αυτής της παγκόσμιας κοινότητας που ονομάζουμε πλανήτη γη!
Κοινοποιήστε την ιστορία σας, γιατί η κοινωνία μας μπορεί να αλλάξει μόνον όταν σπάσει ο άγραφος νόμος της σιωπής. Είναι ο μόνος τρόπος για να αναχαιτίσουμε τις τραγωδίες που τις περισσότερες φορές δεν βλέπουν το φως της ζωής.
«Επιθυμώ σφόδρα να επιτύχω ένα μεγάλο και υψηλό σκοπό. Μα πρώτιστο καθήκον μου είναι να επιτύχω μικρούς στόχους σαν να ταν μεγάλοι και υψηλοί.»Helen Keller.
Zand from zandthemovie on Vimeo.
Γράφει, η Κοινωνιολόγος
Διονυσία Τριπολίτου
http://vimeo.com/13342035
Ένας πατέρας που ακολουθούσε το πρόγραμμα επισκέψεων που του είχε ορίσει το δικαστήριο για να βλέπει το παιδί του, πήγε να το πάρει από το σπίτι στο οποίο ζούσε με τη μητέρα του. Την προηγούμενη μέρα θέλησε να μιλήσει στην πριγκηπέσα του στο τηλέφωνο για να της πει πόσο ανυπομονούσε να την συναντήσει την επομένη μέρα. Η μητέρα αρνήθηκε να της δώσει το δικαίωμα να μιλήσει στον μπαμπά της. Εξάλλου αυτό δεν ήταν η πρώτη φορά που συνέβαινε. Όταν την άλλη μέρα συναντήθηκαν, και αφού πέρασαν θαυμάσιες στιγμές ευτυχίας, ο πατέρας φύλαγε μία έκπληξη για το παιδί του. Της αγόρασε ένα καρτοτηλέφωνο προκειμένου να επικοινωνούν μεταξύ τους χωρίς εμπόδιο. Η πριγκηπέσα του αναπήδησε από την χαρά της! Τώρα θα μπορούσε να μιλάει με τον μπαμπά της κάθε φορά που θα το επιθυμούσε. Αυτή την φορά η ώρα του αποχαιρετισμού της φάνηκε λιγότερο οδυνηρή. Κατέβηκε από το μεγάλο φορτηγό του μπαμπά της αφού χώθηκε μέσα στην αγκαλιά του. Η μαμά της, που την περίμενε με το ρολόι στο χέρι, άνοιξε την πόρτα και την έκλεισε βίαια πίσω της. Η μικρή ανέβηκε αμέσως στο δωμάτιό της και σκέφτηκε πόσο επιθυμούσε να πει άλλη μία καληνύχτα στον πατέρα της. Την ώρα που ο πατέρας της ανταποκρίθηκε στην κλήση μπήκε μέσα η μαμά της και διαπιστώνοντας ότι κρατά ένα τηλέφωνο στο χέρι θέλησε να της το πάρει αρχίζοντας έναν τεράστιο καυγά με το παιδί της. Η μικρούλα βγήκε από το δωμάτιο προσπαθώντας να της ξεφύγει..Δυστυχώς! Γλίστρησε στις σκάλες και έπεσε κάτω με αποτέλεσμα να υποστεί έναν ακαριαίο θάνατο!...
«Πριγκηπέσα;…πριγκηπέσα;». Μάταια περιμένει ο πατέρας να του μιλήσει η μικρούλα του…
«Καληνύχτα πριγκηπέσα!!!»
Παιδιά που βιώνουν «το σύνδρομο της γονικής αποξένωσης», είτε προκαλείται από την μητέρα είτε προκαλείται από τον πατέρα, ζουν σε ένα κοινωνικό περιβάλλον που δεν τα προστατεύει. Επίσης δεν τους δημιουργούνται οι προϋποθέσεις μέσα από τις οποίες θα στηρίξουν την ανάπτυξή τους και την κοινωνιογνωσία τους ώστε να μπορέσουν δράσουν ως συνειδητοί πολίτες όταν θα ενηλικιωθούν.
Σταματήστε αυτή την τραγωδία!
Η ΚΡΙΣΗ ΣΤΟΝ ΘΕΣΜΟ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ
Απ΄ότι διαφαίνεται ο θεσμός του γάμου διέρχεται τα τελευταία χρόνια την μεγαλύτερη κρίση μέσα στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Τα διαζύγια αυξάνονται ραγδαία. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι αμφισβητούν τον θεσμό, προτιμώντας να συμβιώνουν παρά να οδηγηθούν στα σκαλοπάτια της εκκλησίας ή του δημαρχείου. Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για την εξέλιξη μίας κοινωνίας που όλο και λιγότερο υπολογίζει την συμμετοχή και την διάθεση να μοιραστεί κάποιος τον καλύτερο ή και χειρότερο εαυτό του. Επίσης, θα μπορούσε κάποιος αβίαστα να απαντήσει ότι οι αξίες και οι αρχές έχουν μεταλλαχθεί σε μία διαδικασία επιφανειακής αναζήτησης οικονομικών συμφερόντων ή και κοινωνικών ανταλλαγμάτων: ΄Οτι, εν συντομία, ούτως ή άλλως οι αρχές και οι αξίες μας διέρχονται την ίδια κρίση. Αυτός ο τρόπος σκέψης, μας οδηγεί δυστυχώς στο να κλείνουμε την συζήτηση σ΄αυτό το σημείο, χωρίς να δίνουμε την δυνατότητα να διαπιστώσουμε τι συμβαίνει με τoν θεσμό του γάμου, και πόσο η λειτουργία ή η τελετουργία του μπορεί να επηρεάσει νέους ανθρώπους στο να ακολουθήσουν αυτό το παράδειγμα.
Ο γάμος κοινωνιολογικά μπορεί να θεωρηθεί μία επιλογή στάσης ζωής. Συνήθως, αν κάποιος θέλει να μοιραστεί το υπόλοιπο της ζωής του με έναν σύντροφο, θεωρεί ότι η μετουσίωση αυτής της συμβίωσης είναι η γέννηση ενός παιδιού. Αυτό το γεγονός είναι η κοινωνικά αποδεκτή θέση του γάμου που έρχεται να επισφραγιστεί από τους θρησκευτικούς και πολιτειακούς κανόνες ή αλλιώς τους νόμους του κάθε κράτους. Εδώ αρχίζουν, νομίζω, τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει αυτός ο θεσμός! Δεν γνωρίζω αν μπορούμε πράγματι να απαντήσουμε στο ερώτημα: «Τι είναι αυτό που οδηγεί δύο ανθρώπους αγαπημένους κατά την διάρκεια της ελεύθερης σχέσης τους, την επόμενη μέρα του γάμου, να μεταλλάσσονται σε δύο αντιπάλους που διεκδικούν είτε την επιβολή του ο ένας στον άλλον, είτε την περιουσία ο ένας του άλλου, είτε τα παιδιά που είναι δημιούργημα και των δύο γονιών»; Κάποιες φορές η θηριωδία των ανθρώπων αναδεικνύεται σε τέτοιο βαθμό που γίνεται ακόμα και σκοπός στην ζωή του ενός ή του άλλου να τον αφανίσει, να τον ισοπεδώσει ή και να τον καταστρέψει. Αν αυτό συμβαίνει ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που ζουν μόνοι, τότε οι «ειδικοί» μπορούν να αναλάβουν την ανάλυση του ψυχισμού τους. Αν όμως αυτό συμβαίνει ανάμεσα σε δύο γονείς που έχουν την αυθάδεια να μετατρέπουν τα παιδιά τους σε εξιλαστήρια θύματα μίας κακόγουστης επικοινωνίας, τότε νομίζω ότι αυτό αφορά όλους μας. Είναι χρέος μας να περιφρουρήσουμε τα παιδιά που βρέθηκαν να ζουν σε μία κοινωνία που φροντίσαμε να κατασκευάσουμε χωρίς προστασία. Μία κοινωνία αντεκδίκησης, μίας απίστευτης σκληρότητας, που τίποτα δεν θυμίζει ότι έχουμε να κάνουμε με ισόνομες ανθρώπινες σχέσεις. Μία κοινωνία που συγχέει το συμφέρον με την πραγματικότητα, την νίκη με την επιτυχία, τον νόμο του αδύναμου με εκείνον που όλα μπορεί να τα επιτρέπει στον εαυτό του, με εκείνον που βαδίζει με τα αισθήματά του έναντι του άλλου που τα εξαγοράζει με τα χρήματά του. Μία σούπα καλά φτιαγμένη για να εξουσιάζουν με την πρακτική τους, οι δικηγόροι, οι γιατροί και οι δικαστές. Μία σούπα που όταν την καταπίνεις αφήνει μία πικρή γεύση στο στόμα και μένει αχώνευτη στην ψυχή του κάθε συνειδητού πολίτη αυτής της παγκόσμιας κοινότητας που ονομάζουμε πλανήτη γη!
Κοινοποιήστε την ιστορία σας, γιατί η κοινωνία μας μπορεί να αλλάξει μόνον όταν σπάσει ο άγραφος νόμος της σιωπής. Είναι ο μόνος τρόπος για να αναχαιτίσουμε τις τραγωδίες που τις περισσότερες φορές δεν βλέπουν το φως της ζωής.
«Επιθυμώ σφόδρα να επιτύχω ένα μεγάλο και υψηλό σκοπό. Μα πρώτιστο καθήκον μου είναι να επιτύχω μικρούς στόχους σαν να ταν μεγάλοι και υψηλοί.»Helen Keller.
Zand from zandthemovie on Vimeo.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
